Marcus Samuelsson Celebruje Czarną Doskonałość Poprzez Jedzenie

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

24 listopada 2009 r. Ówczesny prezydent Barack Obamand, pierwsza dama Michelle Obam, gościł na uroczystej kolacji, na której honorowymi gośćmi byli premier Republiki Indii dr Manhoman Singh i jego żona, profesor i pisarka, pani Gursharan Kaur. Oficjalny program wieczoru, zachowany na stronie internetowej Biblioteki Prezydenckiej Baracka Obama, wymienia takie potrawy, jak „Pieczone pierogi ziemniaczane z sosem pomidorowym, ciecierzycą i okrą” oraz „Krewetki z zielonym curry z karmelizowaną salsefią z wędzoną kapustą zieloną”.

Powiązane przewodniki

• Najlepsze książki kucharskie gwiazd
• Książki kucharskie, które musisz przeczytać Black Chefs

Program wyjaśnia, że „Mrs. Obam współpracował z gościnnym szefem kuchni Marcusem Samuelssonem i szefem kuchni Białego Domu, CristetComerfordem i jej zespołem, aby stworzyć menu”, a Pan Samuelsson po części mówi:„ W wieku 39 lat Marcus Samuelsson otrzymał więcej pochwał niż wielu szefów kuchni otrzymać w życiu. absolwent Instytutu Kulinarnego w Göteborgu, Samuelsson odbywał praktykę w Szwajcarii, Austrii, Francji i USA. W 1995 roku został zatrudniony jako szef kuchni Aquavit. Zaledwie trzy miesiące później Aquavit otrzymał trzygwiazdkową recenzję od The New York Times. Samuelsson został uhonorowany nagrodą James Beard Foundation Award dla „Rising Star Chef” w 1999 r. I „Best Chef, New York” w 2003 r.”

Żeby było jasne, to nie jest nawet całość tego, co oficjalny program oficjalnej kolacji w Białym Domu powiedział o tym człowieku, a to było 11 lat temu. Od tamtej pory życiorys Samuelssona stał się tylko bardziej imponujący. Być może równie imponujące jest to, jak przyziemny i uprzejmy był, kiedy rozmawiał z nami pod koniec zeszłego miesiąca. A wszystko to od człowieka, którego życie zaczęło się od talii w przeważającej mierze skierowanej przeciwko niemu: zostawił Etiopię jako sierotę po śmierci swojej matki i został wychowany przez przybranych rodziców w Szwecji.

Jego podróż od wczesnych lat ubóstwa jest rzeczywiście początkiem wzrostu. Uczęszczał do szkoły gotowania w Szwajcarii i Francji, a następnie w połowie lat 90. przyjechał do Nowego Jorku jako szef kuchni i współwłaściciel restauracji. Jego globalne doświadczenie zainspirowało go do łączenia różnych kultur w swojej kuchni. W ten sposób łączy nie tylko kuchnie, ale i ludzi.

Dwanaście lat później otworzył cieszący się ogromnym powodzeniem Red Rooster w Harlemie, jednej z wielu jego restauracji na całym świecie. Gotuje w Food Network i do tej pory „zrobił około ośmiu książek kucharskich”, a najnowszą jest The Rise: Black Cooks and the Soul of American Food: Cookbook.

Podczas wywiadu dla The Manual w listopadzie, jego miejsce było na pierwszym miejscu, a konkretnie w jego przybranym mieście rodzinnym, Nowym Jorku.

Które miejsce miało największy wpływ na Twoje gotowanie? A jaka osoba?

SM: Chodzi mi o to, że powiedziałbym o Nowym Jorku. To takie wieloaspektowe, wielokulturowe miejsce z tak dużą liczbą talentów i ogromną różnorodną bazą klientów. Jeśli chodzi o ludzi, to panna Leah Chase z Nowego Orleanu. Dopiero co zmarła w zeszłym roku, ale miała duży wpływ na moje życie. Otworzyła swoją restaurację w latach 40. w Nowym Orleanie, widziała integrację, koniec segregacji, przeżyła Katrinę, była po prostu ważną postacią.

Jakie danie możesz przygotować, aby każdy na ziemi chciał spróbować?

SM: Och, powiedziałbym, że posiłek z Etiopii. Kiedy jesz etiopskie jedzenie, jesz rękami. Siedzicie razem. Naprawdę łamiesz chleb. Zaczyna się od chleba injerbread, czyli naleśnika na zakwasie, który jest sfermentowany, a następnie masz te gałki wspaniałych gulaszów, takich jak gulasz z soczewicy lub gulasz z kurczaka, a wszystko to połączone z tą niesamowitą mieszanką przypraw zwaną berbere, ale co ważniejsze, zmusza Cię do zaangażowania, jeść razem z dalszą rodziną, to jedna z tych rzeczy, które są naprawdę towarzyskie, naprawdę razem.

Jak opisujesz rodzaj potraw, które głównie gotujesz?

SM: Cóż, dla mnie jedzenie polega na zbliżaniu ludzi, więc to jest podstawą tego, co zrobiłem w Red Rooster, aby spróbować oferować produkty, które oferują coś więcej niż tylko posiłek, ale które mogą pomóc ci poznać kuchnię i poprzez tę kulturę. Moje jedzenie jest zakorzenione w południowoamerykańskiej tradycji, co jest dziś często uważane za Soul Food, ale tak naprawdę obejmuje gamę Czarnej Diaspory. Pochodzi z Afryki, a nie tylko z południa.

Kiedy łączysz ze sobą potrawy pochodzące z różnych kultur, jak zachowujesz autentyczność, nawet gdy tworzysz nowe smaki?

SM: Mieszanki będą się zdarzać, ponieważ świat jest niesamowicie wymieszany i zawsze tak było, niezależnie od tego, czy wracasz na rynki w Marakeszu, czy w Afryce gdziekolwiek, zawsze było blendowanie, ale myślę, że musisz szanować pochodzenie dania, i Jak to podkreślić i nadać to pochodzenie, w ten sposób danie nabrało znaczącego kształtu, że teraz jest rozpowszechnione i teraz, gdy je nadajesz, ponieważ nie chodzi o ciebie, szefa kuchni, chodzi o potrawy, kuchnie.

Jakie są najczęstsze nieporozumienia na temat gotowania na czarno w Ameryce?

SM: Powodem, dla którego napisałem The Rise, jest to, że chciałem podkreślić doskonałość Blacków, podkreślić niesamowitych czarnych szefów kuchni, którzy wnieśli tak duży wkład w amerykańskie jedzenie, że tak naprawdę nie nadawaliśmy tam wystarczająco dużo. To była moja próba przyznania kredytu tam, gdzie się należy, a także aby pomóc nam zrozumieć czarną kuchnię, która jest bardzo złożona i wielowarstwowa. Jest połączony z Afryką, jest połączony z Wielką Migracją, a także ma związek z imigracją. To nie jest tylko jedna historia.

Ile czasu zajęło opublikowanie gry The Rise: Black Cooks and the Soul of American Food po tym, jak wpadłeś na pomysł?

SM: To był cztero- lub pięcioletni projekt, patrzę na to prawie jak na doktorat. Tyle czasu spędziłem na sprawdzaniu tego w mojej głowie: czy to jest artykuł? Czy to ta książka? Po tych wszystkich badaniach i pracy z tymi wszystkimi ludźmi, czy wystarczy książki? I wiesz, było.

Kto jest docelowym odbiorcą książki?

SM: To jedzenie Ameryki. Chcę, aby przeczytało ją jak najwięcej osób, ponieważ musimy angażować się w sprawy rasowe i kulturowe w sposób, który nas nie zrazi. To po prostu wspaniały sposób na wspólne zaangażowanie się w to.

Jaką radę masz dla osób, które chcą udoskonalić własne gotowanie w domu?

SM: Spójrz, po prostu dużo gotuj. Musisz nauczyć się radzić sobie z ciepłem, co może być trudne w domu, ale po prostu dużo gotuj, a poprawisz się. Naucz się podstaw, a potem możesz przejść dalej. Jakby mój siostrzeniec mieszkał z nami podczas pandemii i powiedziałem mu: „Słuchaj, na razie naucz się tylko pięciu potraw. Chcę, żebyś opuścił ten dom, wiedząc, jak przyrządzić przynajmniej pięć dań, które są twoje, które masz na dole. Powiedziałem jeden makaron, jeden ryż, jeden ziemniak, chcę, żeby wiedział, jak zrobić zupę. Musisz tylko mieć te narzędzia, a następnie możesz posunąć się tak daleko, jak chcesz.

Jak trwająca pandemia wpłynęła na twoje restauracje i jak myślisz, jak wpływa na żywność w całej Ameryce?

SM: Cieszę się, że wszyscy znowu zaczęliśmy gotować. Wspaniale jest widzieć, że nie tylko jako szef kuchni, ale także jako Amerykanin, wspaniale jest widzieć, jak o wiele więcej osób zajmuje się gotowaniem. Ale jednocześnie pokazało to, że wszyscy tęsknimy za restauracjami. Restauracje są sercem i duszą dzielnic. Kiedy znikają restauracje, przechodzą obok fryzjerów, miejsc dla mamy i pop. Restauracje zbliżają nas do siebie i widzieliśmy to w tym roku w Harlemie w restauracji [Red Rooster]. Przychodzili ludzie, pielęgniarki, lekarze, bezdomni i ludzie, którzy po prostu chcieli wyjść i dostać coś dobrego do jedzenia. Wydostanie się z pandemii będzie wymagało od nas wszystkich wspólnej pracy. Zapomnij o demokratach, republikanach, musimy tylko powiedzieć, że jesteśmy Amerykanami, razem możemy zrobić coś więcej niż to.