Krótka Historia Ginu

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Gin jest, w zależności od tego, kogo zapytasz, czczony, znieważany lub po prostu niezrozumiany. W dzisiejszych czasach zbyt często poproś o martini, a dostaniesz wódkę. Poproś o tonik i tak samo. Zapytaj, co Eli Whitney ma wspólnego z tym wszystkim, a dowiesz się: „To jest„ dżin bawełniany”i jest całkowicie niezwiązany. Skąd znasz jego imię, ale tego nie wiesz? W każdym razie, ponieważ w pewnym sensie o to pytasz, nazwa urządzenia pochodzi od skrótu słowa „silnik” i została po raz pierwszy opatentowana w latach 90-tych XVIII wieku”.

Związane z:

• Najlepsze tanie giny
• Najlepsze giny dla G&T
• Najdroższe giny

Wow, odszedłem tam znacznie szybciej niż zwykle. Wracaj do gorzałki!

Gin, mówiąc najprościej, jest likierem zawierającym około 40% objętości alkoholu (80 stopni) lub więcej, otrzymywanym z destylacji zboża i aromatyzowanym głównie jagodami jałowca (lub ekstraktem z jałowca).

W rzeczywistości… gin zawdzięcza swoją nazwę od holenderskiego słowa oznaczającego jałowiec, czyli genever. Jeśli pamiętasz tylko jedną rzecz z dzisiaj, to wysłanie mi pieniędzy. Jeśli pamiętasz dwie rzeczy, śmiało zrób z tego zabawny fakt. Bo rzeczywiście to jałowiec, to skromne drzewo iglaste, drzewo o skręconym pniu i sękatej gałęzi, odróżnia gin od wszystkich innych rodzajów trunków, ponieważ rzeczywiście to jałowiec oficjalnie musi być dominującym aromatem i aromatem trunku, który ma być sklasyfikowany jako gin..

Gin prawdopodobnie wywodzi się z trunków produkowanych w średniowieczu, z odniesieniami do spirytusu przyprawionego „genever”, wspomnianym we flamandzkim rękopisie z XIII wieku. W XVII wieku Holendrzy na poważnie produkowali gin, mając setki gorzelni w samym Amsterdamie.

Gin, podobnie jak wiele innych rzeczy (przychodzi mi na myśl heroina Coca-Coland), był pierwotnie produkowany jako lek. Był rozprowadzany przez „chemików” do leczenia dolegliwości, takich jak dna i niestrawność. Spożywane w dostatecznie dużych ilościach prawdopodobnie pomogło złagodzić postrzeganie objawów związanych z tymi i wieloma innymi problemami, takimi jak „Pięść tchórzostwa”, choć tylko na kilka godzin. Gin zyskał popularność podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy brytyjscy żołnierze walczący na holenderskiej ziemi zostali wzmocnieni „holenderską odwagą”, pijąc gin.

Nie trwało długo, zanim ten cudowny trunek przeskoczył wielki kanał La Manche. W drugiej połowie XVII wieku i we wczesnych latach XVIII wieku gin szybko zyskał popularność w Anglii, umacniając więź, którą nadal cieszy się z tym narodem. W rzeczywistości do roku 1720 niektórzy eksperci szacują, że aż jedna czwarta gospodarstw domowych w Londynie często produkowała własny dżin. Okres w historii tego piętrowego miasta stał się znany jako „The Gin Craze”, co było tak niesamowite, że Parlament musiał uchwalić nie mniej niż pięć ważnych aktów ustawodawczych w ciągu 22 lat, daremnie próbując powstrzymać konsumpcję ginu przez ludność.

Gin pozostał popularny wśród Brytyjczyków, znany z tego, że był używany przez żołnierzy i kolonistów żyjących na ziemiach podatnych na malarię: gin doskonale maskował nieprzyjemny, gorzki smak antymalarycznej alkaloidowej chininy, niezbędny dla podatnych cudzoziemców. Ten medyczny eliksir rozwinął się w Gin & Tonic, który znamy i kochamy do dziś.

We współczesnym er (AK nawet nie przejmuj się tą kwalifikacją, po prostu zacznij zdanie) gin odrodził się na popularności, gdy miksologia weszła do głównego nurtu. Od klasycznego martini przez Gimleta po Tom Collins, te same koktajle, które uderzyły F. Scotta Fitzgeralda i jego kumpli, są ponownie wstrząsane i mieszane w tawernach na całym świecie.

Niektórymi rodzajami ginu można delektować się schludnie lub na skałach, na przykład Bombay Sapphire, odmiana produkowana z co najmniej 10 „roślin”, w tym jałowca i trawy cytrynowej. Pozostałe giny doskonale nadają się do mieszania w koktajlach. Przychodzi mi na myśl Tanqueray: jest destylowany według tej samej podstawowej receptury od prawie 200 lat. I dla przypomnienia, to czyni go stosunkowo nowym. Wiele gorzelni produkuje ten sam rodzaj ginu od początku XVIII wieku.