Recenzja Ducati 959 Panigale Superbike

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Kiedy twoja codzienna praca sprawia, że zasiadasz za kierownicą supersamochodów o mocy 700 koni mechanicznych, a twoje hobby obejmuje rzucanie samochodem wyścigowym po różnych torach (podczas gdy jest on otoczony przez tuziny konkurentów), potrzeba czegoś naprawdę wyjątkowego - i lekko przerażającego - aby się wznieść. Ducati nazywa go 959 Panigale.

Związane z:

• Najszybsze samochody na świecie
• Najlepsze typy motocykli

Od dziewięciu lat jeżdżę na motocyklach, ani razu nie marzyłem, żeby pilotować superbike. Rowery terenowe, sportowe, przygodowe? Pewnie. Ale superbike? Nie, dziękuję. „To mnie zabije”, było moim konsekwentnym uzasadnieniem. I czy naprawdę zostałbym wyrzucony z tyłu litrowego motocykla i wpadłbym w kratkę minivana (zgodnie z moim przewidywanym upadkiem), mój narzucony sobie zakaz jak dotąd zadziałał.

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Miles Branman / The Manual

Następnie, mniej więcej miesiąc temu, Dainese wyciągnął rękę z kilkoma elementami wyposażenia, które pozwoliłyby mi poczuć się jak najbezpieczniej na dwóch kołach. Mniej więcej w tym samym czasie spotkałem kolegę, który recenzował nowy super-mid Ducati. Jego uznanie dla motocykla wzbudziło ciekawość, której nie mogłem odrzucić. Ostatecznie zdecydowałem się złamać własne zasady.

Jak się okazuje, 959 Panigale to jeden z lepszych sposobów na zmoczenie nóg na arenie superbike. Przerobiony silnik L-twin „Superquadro” Ducati rozwija się płynnie (i szybko) do maksymalnej mocy 157 koni mechanicznych i momentu obrotowego 79 funtów, co oznacza, że jego rywale - ZX-10R Kawasaki, R1 Yamaha i RSV4 Aprilii - mają mniejszą moc. RR - ale łatwiejszy w prowadzeniu na drodze i na torze.

Elektroniczne elementy sterujące stabilnością Ducati mogą pomóc w nieco stromościach z krzywej uczenia się superbike'ów. Engine Brake Control (EBC) równoważy moment obrotowy na tylnym kole, Ducati Traction Control (DTC) oferuje osiem poziomów interwencji poślizgu kół, trzystopniowy ABS Bosch pomaga zapobiegać podnoszeniu się tyłu oraz trzy konfigurowalne tryby jazdy (Sport, Race, i na mokrej nawierzchni) dostrajaj sterowanie stabilnością i osiągi silnika, aby dostosować je do warunków jazdy i pewności kierowcy.

Bez toru wyścigowego do mojej dyspozycji nie mam zamiaru ciągnąć kolan ani w inny sposób zepchnąć 959 na poszarpaną krawędź. Mimo to rower tego kalibru zasługuje na świetną drogę i trochę miejsca do jazdy. Kłopot w tym, że najbliższy odcinek odpowiedniego asfaltu jest oddalony o 80 mil, a w południowej Kalifornii jest 90 stopni. Tylko mój dziennikarski obowiązek (to prawda?) Zmusza mnie do wciśnięcia się w czarny skórzany kombinezon, buty wyścigowe i inny sprzęt; wskocz na dosłowny grzejnik i jedź do celu.

Na szczęście kombinezon Assen i kask AGV CorsR zapewniają mi spokój podczas długiej przejażdżki, a po pięciominutowej przerwie jestem gotowy zmierzyć się z niektórymi zwrotami akcji. Z trybem jazdy ustawionym na sport i zawieszeniem ustawionym na łagodną sztywność, pierwsze zakręty pokonuję w lekkim tempie.

Święta manewrowość, Batmanie.

Ważący około 400 funtów 959 Panigale nie jest dużo lżejszy niż rowery sportowe, do których jestem przyzwyczajony, ale sposób, w jaki zmienia kierunek, nie ma żadnego porównania. W układzie kierowniczym i podwoziu istnieje pilna potrzeba, która wymaga starannego planowania i umieszczenia nadwozia, ale nagroda jest ogromna.

Technologia Quick Shift (DQS) Ducati pozwala na zmianę biegów na pełnym gazie, a hamulce Brembo radykalnie zmniejszają prędkość przed każdym zakrętem. Zanim zdaję sobie z tego sprawę, instynktownie rzucam biodrami na siodło, pochylam się głębiej i mocniej wciskam gaz. Wraz ze wzrostem prędkości rośnie hałas - wściekły wrzask z nutą słodyczy w pobliżu czerwonej linii (11 000 obr./min). W górę iw dół po serpentynowej trasie 959 Panigale sprawia, że ten początkujący jeździec superbike wygląda i czuje się wykwalifikowany.

Po godzinie ostrego pokonywania zakrętów zmęczenie ogarnia moje stawy. Moje nogi nie są przyzwyczajone do mocowania kołków superbike, a nawet elastyczny kombinezon, taki jak ten, nadwyręża krążenie. Odrywając się od Panigale, czuję głębszą satysfakcję niż jakąkolwiek dotychczasową jazdę. Wiem (do cholery, mój kumpel fotografujący wie) ten rower poprawił moją jazdę.

Wciąż boję się superbike'ów, ale tylko w taki sam sposób, w jaki boję się oceanu. Jeśli podejdzie się do niego z lekkomyślnym porzuceniem, superbike - nawet tak podatny jak 959 Panigale Ducati - jest śmiertelny. Jednak szacunek i praktyka sprawiają, że superbike staje się jednym z najbardziej satysfakcjonujących instrumentów na świecie.