Nowy Svartpilen 401 Firmy Husqvarna To Pit Bike Z Aspiracjami Terenowymi

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Moja pierwsza myśl, gdy patrzę na nowy model Svartpilen 401 firmy Husqvarna: „Jest taki malutki i uroczy. Jak corgi w bojowych butach marine!” Spoglądam na mężczyznę z kluczykami i mówię mu: „Na tym motocyklu jest napisany„ awanturnik”. Daj mi te klucze!” Z pewnym wahaniem przekazuje je. Zamykam kask, przekręcam przepustnicę i wyrywam się z żwirowego parkingu, wzbijając kurz i żwir, uśmiechając się jak dzieciak, któremu właśnie przyznano zgodę na wybieranie dużego batona. Zrozum, synu!

W dzikim świecie dużych SUV-ów i niebezpieczeństw przemykam przez zasypaną pyłem dolinę, która prowadzi od podstawy Sunland w Kalifornii do samego szczytu Angeles National Forest. Przede mną jest nieskazitelna droga. Mile otwartego asfaltu wolnego od ruchu normalnie związanego z hrabstwem Los Angeles. A dziś nie ma żadnej duszy w zasięgu wzroku ani przed nami. Mógłbym jeździć na niekończącej się przejażdżce, przeskakując od zakrętu do zakrętu z dużym kuflem Husqvarna. Jednak tego gorączkowego snu o nawierzchniach torów przypominających Nurburgring nie ma w kartach tego dziecka. Spadki, skoki, żwir, skały wielkości pięści i piasek wzdłuż drogi są i nie mogę powstrzymać uśmiechu z radością, gdy wskakuję na krawężnik i ruszam na szlak.

Jonathon Klein / Podręcznik

Nowy Svartpilen firmy Husqvarna jest napędzany jednocylindrowym silnikiem o pojemności 375 cm3, który generuje cudowne 43 KM. Teraz wiem, o czym myślisz. Ta liczba brzmi, jakby ledwo wystarczała do napędzania zięby średniej wielkości, nie mówiąc już o ciężkim motocyklu i jeźdźcu. Ale tam właśnie świeci Svartpilen, jest tak lekki jak piórko zięby (chociaż prawdopodobnie zrzuciłbym kilka funtów). Svartpilen waży zaledwie 326 funtów, co sprawia, że liczba koni mechanicznych zapewnia niewielkiemu motocyklowi stosunek mocy do masy. I chociaż jego moc i lekkość pozwalają mi przedzierać się przez gładsze odcinki mojej polnej ścieżki, jego zawieszenie pozwala parchowi Svartpilen od skoków do upadków jak czworonożna owca górska.

Wbijam gaz na drugim biegu przez żwirową ścieżkę, ślizgając się i przesuwając ogon motocykla po drodze. Tylna opona wyszukuje każdą przyczepność, jaką może uzyskać. Położyłem trochę ciężaru na nogach, podnoszę się i natychmiast motocykl wydaje się znacznie spokojniejszy. Na łukach moich butów mogę stać dość wysoko dzięki bardziej wyprostowanej kierownicy w stylu terenowym. Tam w końcu zaczynam czuć pracę zawieszenia, odbijając się przez zarośniętą trawę kamienistej trasy.

Jazda nie jest tak przyjemna jak HondAfricTwin, ale nie jest też tak męcząca jak hardtail Harley-Davidson. Ani też nie jest pośrodku. Raczej zawieszenie Svartpilen wydaje się być znacznie bliższe wyprostowanemu Hondowi - tak jak mały Husky jest gotowy na wszystko, ale wciąż ma swoje ograniczenia. Rzeczywiście, zbliżam się do tych granic, ponieważ przed nami jest góra. W porządku, to nie jest góra, ale raczej bardzo wyboista terenowa góra, która wygląda jak góra na szczycie maleńkiej Husqvarny.

Już widzę dwumetrowe koleiny, śliskie skały wielkości psa średniej wielkości i dość sypkiego pyłu i piasku, żeby pokryć płuca i przez następną dekadę kaszleć czarną smołą. To raj dla jeźdźców terenowych i zamierzam sprawdzić, czy Svartpilen może je pokonać.

Zatrzymując się u podnóża wzgórza, patrzę w górę. Zadanie, które mam przed sobą, wydaje się monumentalne. Ale po 15 minutach spędzonych w Svartpilen jestem absolutnie zbyt chętny, aby teraz rzucić palenie. Opuszczam daszek kasku, chwytam za przepustnicę i gazuję na motocyklu pod górę. Ostrożnie wybieram linie, unikając jak największej liczby średnich głazów i głębokich kolein. Utrzymuję go tylko raz po tym, jak wyjątkowo śliska skała uwalnia każdą uncję trakcji z tylnej opony, a następnie łapię przyczepność i wytrącam mnie z równowagi, próbując wjechać mnie pod górę znacznie szybciej niż zamierzałem, tylko po to, aby złapać więcej hamulca niż potrzebowałem i zapominając się złapać.

Pionowa kierownica Svartpilen sprawia, że wybór następujących linii to pestka. Są wspaniale ustawione, podobnie jak kontrolki. Elektroniczna przepustnica Svartpilen jest liniowa, prawie kontrolowana za pomocą kabla. To, co jest nieco mniej idealne do mojej wędrówki po kamienistych pustkowiach, to długie wchłanianie sprzęgła. Wydaje się, że między chwyceniem go a zaangażowaniem jest kilka centymetrów drogi. Nie jest to coś, co koniecznie jest złe, po prostu nie budzi takiej samej pewności siebie, jaką daje reszta występów Svartpilen i ich części. Ale bez względu na to, docieram na szczyt i kończę uroczysty pączek w miękkim błocie. „Cholera, czy to fajny rower”, mówię do siebie, ocierając pot z czoła i spoglądając na dolinę poniżej.

Na szczycie mojego grzebienia do kory czołowej dociera smutna świadomość. Głównym celem tego motocykla nie jest pokonywanie szlaków na pustyni lub pływanie przez ostępy północno-zachodniego Pacyfiku. Do diabła, to nie jest nawet przeznaczone dla starszych i bardziej doświadczonych jeźdźców, takich jak ja. Raczej Svartpilen, a także rodzeństwo Vitpilen, cafe racer, zostały zaprojektowane i stworzone z myślą o nowych motocyklistach, którzy mogli dostać się do i ze swoich mieszkań w centrum miasta oraz do najbliższych restauracji Whole Foods. To motocykl dla zieleni.

HusqvarnSvartpilen Sizzle Reel

Husqvarn od dziesięcioleci nie produkował motocykli drogowych. Rzeczywiście, nawet dzięki stuletniej egzystencji firmy motocyklowej, w tamtym okresie przed Svartpilen i Vitpilen oferowano tylko jedną ofertę. Ci dwaj mają na celu zmianę firmy, nie tylko pod względem oferty drogowej, ale także wniesienia nowej krwi do motocyklowej owczarni i samej firmy. Każda część została zaprojektowana tak, aby nie tylko wyglądała bajecznie minimalnie i stylowo, co jest bardzo udane, ale także była łatwa w obróbce i użytkowaniu dla nowych motocyklistów. Z tego też powodu zarówno Svartpilen, jak i Vitpilen nie mają zbyt dużej mocy i momentu obrotowego. Powinny być przystępne dla bardziej ekologicznych jeźdźców.

Po przejechaniu obu i przetestowaniu każdego z nich, mogę nie tylko śmiało powiedzieć, że Husqvar odniósł sukces pod tym względem, ale że firma rozpaczliwie musi upewnić się, że nie zapomni o sprzedaży tych motocykli tym, którzy jeżdżą od lat. Są zbyt zabawne i zbyt zdolne, by je po prostu dać lub sprzedać nowicjuszom. Kupiłbym Svartpilen jutro, biorąc pod uwagę, że mam dość na koncie bankowym. Jest zdolny, szybki i po prostu zabawny bez względu na poziom Twoich umiejętności, a dzięki niewielkiej cenie wynoszącej zaledwie 6299 USD jest o wiele lepszy. Desperacko potrzebuję z tym więcej czasu, ty też.