Czy Cameron Beaubier Jest Najszybszym Motocyklistą W Ameryce?

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Możesz prześledzić tak zwane wyścigi Superbike na motocyklach i torach porównywalnych z tymi, które można dziś zobaczyć w MotoAmericraces od wczesnych lat 70. Tak więc ten zdecydowanie szybki sport jest prawie dwie dekady starszy od mężczyzny, który jest prawdopodobnie jego głównym konkurentem, Cameronem Beaubierem.

Będąc jeszcze nastolatkiem, Beaubier wyjechał do Europy, gdzie ścigał się przez kilka lat. Brał udział w Red Bull Rookies Cup, a wkrótce w zawodach Pucharu Świata. Po powrocie do Ameryki Beaubier „walczył przez kilka lat prywatnych” („prywatny” w odniesieniu do wyścigów bez większego sponsora), zanim osiągnął wyniki w kilku wyścigach, które były „wystarczające, by zwrócić uwagę Yamahy”.

Od tego czasu zwrócił na siebie uwagę fanów wyścigów, innych zawodników i sponsorów na całym świecie.

Z prawie 50 zwycięstwami, które wciąż się powiększają, Beaubier zdominował najszybszy wyścig motocyklowy w Ameryce. Kierowcy jeżdżą na rowerach zdolnych do osiągania prędkości ponad 190 mil na godzinę i nie są to zawody w stylu drag race: przeciętny tor wyścigowy Superbike skręca i skręca jak zwinięty wąż, a tory, które łączą drogę i brud, rzeczywiście ugryzą każdego nie jest gotowy na wyzwanie.

To właśnie na Yamahbike ten młody zawodnik cieszy się swoimi sukcesami „od momentu, gdy dołączył do nich na sezon 2011-2012”. Jak więc ktoś może zostać czołowym zawodnikiem MotoAmericracer? Dla Camerona Beaubiera nie było innej logicznej drogi, którą mógł podążać.

Kiedy po raz pierwszy zacząłeś jeździć na rowerach?

Cameron Beaubier: Dorastałem w północno-kalifornijskiej rodzinie entuzjastów motocykli. Dorastając, mój tata ścigał się, robiąc głównie motocross, tak samo jak moi wujkowie, wszyscy dużo ścigali się po szutrze, więc dorastałem, widząc to i robiąc to. Swój pierwszy rower dostałem, gdy miałem cztery lata. To był mały YamahPW50. To było to, co wiedziałem. Dorastałem też grając w piłkę nożną, ale chodząc na tor, robiłem to dla przyjemności. Nie traktowałem tego tak poważnie, ale kiedy zacząłem przesiadać się z motocrossu na szutrze na SuperMoto, czyli hybrydę, jak 70% na szosie, 30% na szutrze i jeździsz na ulicznych oponach, po prostu bardzo polubiłem bruk.

Zacząłem odnosić sukcesy w wyścigach SuperMoto, całkiem niezłe wyniki zacząłem osiągać w całkiem młodym wieku. Zacząłem myśleć, że mógłbym zrobić coś więcej niż tylko jeździć dla przyjemności. To dość szalone uczucie: jeździmy na 400-funtowych motocyklach o mocy 220 koni mechanicznych, co daje pewną perspektywę.

Są więc trzy, ooo funty samochody o znacznie mniejszej mocy?

CB: O tak, stosunek mocy do masy jest niesamowity. Więc kiedy po prostu siedzisz na linii, to jest niesamowite uczucie. Dla mnie nie jestem facetem od pompowania, po prostu chcę się do tego przygotować, stanąć na linii i spokojnie iść. Po rozpoczęciu wyścigu wszystko jest skupione i adrenalina, ale wcześniej czujesz dudnienie roweru, słyszysz grzechotanie 20 innych motocykli w pobliżu. To jest intensywne.

Jak wygląda prawdziwy wyścig Superbike?

CB: Jest wiele rzeczy. Chodzi mi o to, że musisz być w formie, żeby być gotowym, ale fajne w wyścigach szosowych jest to, że to po trochu wszystkiego. Korzystasz z gładkich opon szosowych, ale jest też trochę brudu. Musisz być gotowy na ryzyko, jedziemy z prędkością do 200 mil na godzinę. Ale kiedy zgaśnie to czerwone światło, tak naprawdę nie myślisz o tym, jesteś w swoim przepływie. Z tyłu głowy najwyraźniej wiesz, że możesz się zranić, wyślizgnąć się lub zaplątać z kimś, na pewno wiele się w to dzieje.

Średni wyścig MotoAmericrace wynosi od 50 do 55 mil, co daje łącznie około 40 okrążeń, a każdy z nich trwa około 30 minut bez przerwy. (W związku z tym skupienie się na sprawności i treningu jeźdźca - przeciętny człowiek poza ulicą byłby wyczerpany już po kilku minutach w takich warunkach). Nic więc dziwnego, że Beaubier opisuje podstawowe uczucie pod koniec każdego wyścigu jako „ulgę”.

Mam na myśli oczywiście, że jeśli wygram, jest dużo emocji. [Zawodnicy] zobaczą, ile pracy włożono w to, wszystkie zakulisowe sprawy, a kiedy wygram, oznacza to, że drużyna wygrała. Nie ma lepszego uczucia niż świadomość, że cała ciężka praca wszystkich facetów się opłaciła. To takie przyjemne uczucie zrobić to dla siebie i dla siebie. Ale tak naprawdę to ulga. Kilka razy nosiłem pulsometr i średnio 180 uderzeń [na minutę], a to 30 minut, więc to po prostu wyczerpujące.

Czy sport jest tak niebezpieczny, jak wiele osób uważa, czy to błędne przekonanie?

CB: To znaczy na pewno możesz się zranić, to jest niebezpieczne, ale w dzisiejszych czasach kaski są tak dobre, skórzane kombinezony tak mocne, że motocykle mają nawet takie rzeczy, jak kontrola trakcji, która zapewnia bezpieczeństwo. Mamy nawet teraz takie rzeczy, jak technologia poduszek powietrznych wprowadzona przez moją firmę skórzaną Alpinestars, która wykrywa siły przeciążenia i może wysadzić poduszki powietrzne wokół głowy i szyi, jeśli wykryje zderzenie lub upadek. Więc tak, rzeczy mogą się zdarzyć, możesz zostać zraniony, ale w rzeczywistości nie jest to tak złe ani niebezpieczne, na jakie wygląda.

Co daje ci przewagę, która doprowadziła do tak wielu występów na podium?

CB: Myślę, że wiele z tego sięga moich czasów w Europie, kiedy byłem młody. Mają tam nieco inny styl jazdy. Mają dużą prędkość na zakrętach i dużo przechylenia i nauczyłem się tego w tak młodym wieku. Zdecydowanie pomogło mi to, ponieważ używam większej prędkości toczenia niż pozostali faceci tutaj. Ale każdy ma swój własny styl jazdy. Tak, wszyscy jedziemy na tym samym torze na podobnych rowerach, ale wszyscy jedziemy po swojemu. Niektórzy strzelają od razu, inni używają dużo siły hamowania. Myślę, że po prostu trzymam prędkość, kiedy tylko mogę i to naprawdę pomaga.

(Jak do tej pory, powiedział, że prędkość doprowadziła do ponad 45 zwycięstw ogółem i czterech zwycięstw w mistrzostwach. Najwspanialszy dotychczas zawodnik, Aussie Mat Mladin, ma siedem tytułów mistrzowskich. Ale Mladin przeszedł na emeryturę w 2009 roku, zanim ukończył 38 lat. Beaubier ma tylko 27 lat.)