Historia Prima Aprilis: The Truth Behind The Pranks

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Prima aprilis znów nadchodzi! Oznacza to szansę na wesołe figle, rzucane na nieszczęsnych przyjaciół, wrogów *, członków rodziny i współpracowników. Ale zanim odkręcisz górną część solniczki, prześcieradło łóżko współlokatorów lub wypełnisz buty szefa pająkami, zastanówmy się przez chwilę, gdzie zaczął się prima aprilis. Chociaż wszyscy wiemy, że 1 kwietnia to dzień radości w postaci często błędnych prób humoru, skąd w ogóle pochodzi prima aprilis?

Związane z:

• Najlepsze książki historyczne
• Najlepsze podcasty historyczne

Wszystko sięga czasów I wojny światowej, kiedy oblężeni żołnierze alianccy zaczęli szukać wytchnienia od okropieństw wojny, głównie w postaci lekkich, praktycznych żartów. Popularne figle obejmowały zawiązywanie sznurowadeł towarzyszy, zanim przeszli „na górę” lub rzucali zjełczałymi kanapkami we wrogów Bundeswehry zamiast korzystać z tradycyjnego granatu ręcznego.

Żartuję! To znaczy… Prima aprilis! W rzeczywistości w okopach było mało humoru; tylko gaz, śmierć i nędza. Ale to prowadzi sprawy w złym kierunku, więc przejdźmy dalej.

Prima aprilis jest „obchodzony” od kilku stuleci w krajach na całym świecie. W rzeczywistości wydaje się, że praktyka rozwijała się niemal niezależnie w kilku różnych regionach. Podobnie jak w przypadku większości świąt, nie ma jednej skończonej historii prima aprilis, ale raczej kilka różnych czynników, które w zbiegu pomogły we współczesnej interpretacji tego, jak należy się zachowywać 1 kwietnia. Przyjrzyjmy się kilku powszechnie akceptowanym historiom o pochodzeniu primaaprilisowych.

Przełącznik kalendarza gregoriańskiego

Aż do drugiej połowy XVI wieku większość ludzi żyjących w tzw. Chrześcijaństwie nadal żyła według kalendarza ustalonego w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Według kalendarza juliańskiego początek nowego roku przypada na koniec marca we współczesnym kalendarzu. Ale w 1582 roku niezupełnie pokorny papież Grzegorz XIII zadekretował, że chrześcijaństwo przestawi się na nowy kalendarz, nazwany tylko jego imieniem. Ta zmiana była powszechnie akceptowana, ale wielu ludzi powoli docierało do nowego kalendarza; ci, którzy nadal obchodzili nowy rok 1 kwietnia, zostali nazwani prima aprilis przez swoich grzecznych, szyderczych współpracowników, którzy przeszli już do kalendarza gregoriańskiego. (We Francji jeden z wczesnych żartów polegał na przyklejeniu papierowej ryby do pleców osób, które wciąż tkwią w przeszłości, a następnie nazwanie nieszczęsnej ofiary „rybą kwietniową”. To ponownie potwierdza fakt, że Francuzi są lepsi w gotowanie i cinémvérité niż w humorze).

Rzymski Festiwal Hilarii

Starożytny Rzym wiedział, jak się bawić. Wszyscy wiemy o ich niesławnych ucztach i vomitorium (pomimo faktu, że te specjalnie zbudowane miejsca wymiocin są apokryficzną konstrukcją późniejszej epoki), ich nasiąknięte winem przyjęcia i dzikie, trzewne doświadczenie gier gladiatorskich. Jeden z wielu festiwali, podczas których Rzymianie wpadali w awanturę, był znany jako Hilaria. I tak, powinieneś nawiązać do słowa „przezabawny”, w zasadzie o to tutaj chodzi. Tygodniowe hulanki obchodziły nadejście wiosny i obejmowały dni żałoby i odpoczynku, ale kończyły się dniami przeznaczonymi na radosne imprezy, połączone z maskaradami w kostiumach. Hilaris obejmował ostatnie dni (co jest dzisiaj) marca i zakończył się około 1 kwietnia, być może nadając tym samym ton całemu potomstwu.

Wyjaśnienie równonocy wiosennej

Innym możliwym powodem, dla którego określamy 1 kwietnia jako dzień psot i żartów, jest dekret samej Matki Natury. Równonoc wiosenna, która po raz pierwszy w roku kalendarzowym przeważa nad godzinami nocnymi, przypada w okolicach 1 kwietnia, a równonoc jest powszechnie uznawana za oznaczającą nadejście wiosny. Jednak w zależności od tego, gdzie się mieszka, wzorce pogodowe w tej porze roku mogą być szalenie nieprzewidywalne, z gwałtownymi wzrostami, a następnie spadkami temperatur, deszczem, a nawet śniegiem po słońcu i tak dalej. To prawie tak, jakby natura… płatała nam figla, rozumiesz? Nie widzisz? Cóż, niektóre typy druidów to robią.