Wszystko, Co Musisz Wiedzieć O Cydrach Gruszkowych

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Jeśli chodzi o cydr, jabłka wygrzewają się w całej okazałości. Ale jest cydr rodzeństwa wytwarzany z podobnie myślących owoców, z których twardy napój może być równie dobry lub lepszy.

Cydr gruszkowy, pieszczotliwie nazywany perry, to orzeźwiający łyk jesieni. Jako stosunkowo nowy amerykański napój, butelki wciąż muszą być wywąchane w Stanach. Po drugiej stronie stawu w Europie, gdzie kilkaset lat temu po raz pierwszy sfermentowano, cydr gruszkowy jest dość popularny. Kraje takie jak Hiszpania, Anglia i Francja są z tego dumne i mają je od pokoleń. Dziś cała kultura jest zbudowana wokół gruszecznika europejskiego.

Podczas gdy Rzymianie zajmowali się winiarstwem gruszkowym, to dopiero pod koniec XVI wieku pojawił się cydr gruszkowy, jaki znamy. Najpierw przygotowywano go na żyznych obszarach zachodniej Anglii, a zanim kraj był w trakcie wojny domowej, cydr gruszkowy stał się popularnym napojem, zwłaszcza wśród żołnierzy. Przyszłe potyczki z sąsiednimi krajami, takimi jak Francja (z jej pozornie niekończącym się rurociągiem gorzałki, a mianowicie wina), spowodowały wzrost krajowej produkcji gruszecznika angielskiego. Po prostu trzeba było jeść bimber, a gruszki dobrze rosły w umiarkowanym klimacie Wielkiej Brytanii.

W stanach popularność cydru gruszkowego rośnie, choćby umiarkowanie. Widzimy więcej badań nad metodami w kluczowych instytucjach, takich jak Washington State University i Oregon State University, dwie główne szkoły rolnicze położone na przyjaznym sadom północno-zachodnim rejonie Pacyfiku. Owoce kwitną także w innych miejscach, na przykład w częściach Środkowego Zachodu i Północnego Wschodu, gdzie coraz większa liczba producentów próbuje swoich sił w mniej znanym cydrze.

Nie zawsze nazywa się go cydrem gruszkowym, gruszeczkowym, a nawet szampanem gruszkowym. We Francji nazywa się to poire, a w Hiszpanii sidrde peras. Jeśli chodzi o zawartość butelki, zawsze jest to głównie sok gruszkowy, a większość krajów pozwala na dodanie do 25% soku jabłkowego. Podobnie jak cydry jabłkowe twarde, cydry gruszkowe często zawierają sezonowe składniki, takie jak jagody lub niektóre zioła i przyprawy.

Pod względem metody to prawie dokładnie tak, jak cydr jabłkowy. Sok jest wyciskany, często za pomocą tradycyjnej prasy stołowej, ciecz poddaje się fermentacji (często naturalnie), a wynik jest krótkotrwały. Podobnie jak jego kuzyn na bazie jabłek, cydr gruszkowy obraca się wokół wielu różnych odmian, wybranych ze względu na ich różne smaki i składniki garbnikowe. To nie są słodkie gruszki, które zwykłeś jeść na świeżo. Zamiast tego są to zwykle mniejsze, jaśniejsze, czasami zbyt gorzkie do spożycia odmiany, które sprawiają, że cydr jest znacznie lepszy niż cokolwiek innego.

Następnym razem, gdy sięgniesz po cydr, wypróbuj wersję gruszkową, aby wszystko wstrząsnąć. Smaki mogą czasami być głębsze i bardziej zapadające w pamięć, niż można by się spodziewać. Miej oczy szeroko otwarte na importowany gruszecznik w dziale cydru w Twoim ulubionym sklepie z butelkami. Oto trzy, które zdecydowanie zalecamy, abyś spróbował wczuć się w tę kategorię.

Finnriver Farm Perry

Gruszecznik ze stanu Waszyngton, butelkowany jak wino w eleganckim formacie 750 ml, jest wytwarzany z czterech różnych odmian gruszek. Przedstawia cytrusy i suszone owoce, z trwałym posmakiem słodyczy przypominającym plaster miodu. Cydr sugeruje kozi ser, grillowanego kurczaka lub przystawki do parowania.

Samuel Smith Organic Perry

Z siedzibą w Wielkiej Brytanii Samuel Smith stał się czymś w rodzaju kultowego browaru specjalizującego się w produktach organicznych. Gruszecznik jest bogaty pomimo umiarkowanej zawartości alkoholu (5% ABV) i przeciwdziała mu przyjemna, rześka chrupkość. Sam w sobie jest wystarczająco orzeźwiający i wystarczająco głęboki, aby połączyć go z lżejszą potrawą.

Blackduck Cidery Perry

Ten nowojorski strój działa w regionie Finger Lakes, skupiającym się na winiarstwie. Flagowy gruszecznik firmy Blackduck jest ładnie wyważony, z wyczuwalnymi nutami owoców tropikalnych i wykonany w sposób rodowy. To niesforne piękno, które czeka, by się nim cieszyć.