Midwestern Dry Gin Draws Był Destylowany Z Prawdziwym Londyńskim Duchem

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Po 42 latach spędzonych w Tanqueray, jednej z najważniejszych marek dżinu na świecie, Tom Nichol przeszedł na emeryturę, ale to nie znaczyło, że skończył. Zamiast tego pojawił się w Kansas City, pomagając J. Rieger & Co. wprowadzić autentyczny wytrawny gin w stylu londyńskim na amerykańskim Środkowym Zachodzie.

Midwestern Dry Gin trafił na rynki i chociaż w swojej karierze stworzył wiele odmian ginu, wie, że ten ma tę samą jakość, co inne. „Gdy tylko spotkałem chłopaków w Kansas City, wiedziałem, że to był projekt, który miał być” - powiedział Nichol. „Prosta strona była taka, że ten dżin dla rodziny Rieger był dla mnie bardziej osobisty”

W przeciwieństwie do gigantycznej skali Tanqueray, J. Rieger & Co. nadal jest skromnym start-upem. W rzeczywistości, przed podjęciem współpracy z Nicholem, Nathan Perry, główny destylator firmy Rieger - który nie tak dawno temu był nauczycielem przedmiotów ścisłych - jeszcze nie robił dżinu. Miał teraz przyjemność pracować pod okiem dwóch legendarnych dostawców alkoholi, Nichola i nieżyjącej już legendy whisky Dave'a Pickerella.

„Nie wiedziałem nawet, kim był Tom” - śmieje się teraz Perry. „Kiedy wszedł po raz pierwszy, był trochę trudny do odczytania, ale po prostu próbował nas rozgryźć. Pochodzi z Tanqueray i Diageo, a my mamy kanapę i piłkę nożną, którymi możemy się bawić. Ale kiedy zgodził się zrobić gin, nie mogłam spać. Byłam przerażona."

„Pochodzi z Tanqueray i Diageo, a my mamy kanapę i piłkę nożną, którymi możemy rzucać”.

Jako stosunkowo nowy destylator (który pracował również w Boulevard Brewing w Kansas City), praca z Nicholem i Pickerellem nie przypominała Perry'ego oszukiwania.

„Jest wiele rzeczy, których nie wiedziałbym robić, prawie sprzeczne z intuicją, wszystkie te niuanse” - powiedział. „Zamiast spędzać dziesięciolecia na ich rozwiązywaniu, poprosiłem ludzi, którzy spędzili dziesięciolecia, aby to wyjaśnić”.

Przepis na suchy gin, który zmienił się w Midwestern Dry Gin, był, przynajmniej według Perry'ego, jednym, którego Nichol miał z czasów spędzonych w Tanqueray, którego po prostu nigdy nie poddał próbie. W J. Rieger & Co. Nichol mógł przyjąć ten pomysł i uczynić go „najdroższym możliwym sposobem”.

Perry powiedział, że ponieważ J. Rieger nie wydaje szalonych tomów, nie idą na skróty w celu obniżenia kosztów.

Nichol był tak nieugięty, jeśli chodzi o używanie właściwych składników, że odrzucił zespołowi pomysł użycia lokalnego jałowca i zamiast tego sprowadził jałowiec od dostawcy, którego znał.

„Jesteśmy tak mali, że powiedzieli:„ Nie, dziękuję”- powiedział Perry. „Musieliśmy zamówić cztery razy tyle, ile chcieliśmy. Było dla nas ważne, aby nie narażać składnika lub procesu. Jeśli znasz właściwy sposób - a my zrobiliśmy z Tomem - robisz to we właściwy sposób”.

Nichol cieszy się szybko rozwijającym się rynkiem dżinu w USA, ale wie też, że globalna eksplozja ma ostateczny minus.

„Jeśli znasz właściwy sposób - a my zrobiliśmy z Tomem - robisz to we właściwy sposób”.

„Wspaniale jest widzieć tak wielu ludzi, którzy się w to angażują” - mówi. „Ale pojawienie się tak wielu dżinów może oznaczać tylko, że obok dobrych będzie wiele złych, głównie z powodu braku wiedzy i doświadczenia”.

Dla J. Rieger & Co. i Perry'ego Nichol wyznaczył standardy, mówiąc im: „Nie masz wymówki, by nie robić najlepszego dżinu na świecie”, więc to jest bar, według którego Perry będzie próbował żyć.

Jeszcze w tym roku J. Rieger & Co. otworzy nową destylarnię z wciąż zaprojektowaną przez Nichola i Perry'ego i zbudowaną przez Vendome Copper & Brass Works.

Perry już bawi się innymi przepisami na gin, ale wie, że chce skupić się na Midwestern Dry Gin, przynajmniej do czasu, gdy „musi istnieć kolejny gin”.

A teraz Nichol? Wraca do Kansas City dość regularnie, by pomagać przy ginie i cieszyć się Boulevard Brewing Tank 7. Dość młody wiek emerytalny sprawia, że ma mnóstwo pomysłów na głowie.

„Jestem bardzo zadowolony z życia, więc nie mam żadnych planów ani ambicji”, mówi, „ale hej, nigdy nie wiadomo”.