Artysta Mark Maggiori Maluje Nowy Stary Zachód

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

W szkole artystycznej kilku z nas przesiadywało w biurze wydziału angielskiego, rozmawiając z pisarzami. Faulkner, Hemingway, Kerouac, Fitzgerald, wszyscy najwięksi, razem z neo-zachodnim pisarzem Cormakiem McCarthym. Uwielbialiśmy McCarthy'ego, który - podsumował przyjaciel - miał główną filozofię, zgodnie z którą straszne, brutalne i okrutne rzeczy dzieją się bez powodu. Mściwy, nieunikniony Anton Chigurh z „Nie ma kraju dla starych ludzi”; beznamiętne tortury we Wszystkich Pięknych Koniach; przeciągający się głód i ciągły ruch Drogi; prawie niekończąca się śmierć i okaleczenie w Blood Meridian. Szczególnie pokochaliśmy Blood Meridin, książkę o koszmarnych podróżach po amerykańskim Zachodzie. Ze swojego domu, gdzieś w pobliżu SantFe w stanie Nowy Jork, McCarthy ujawnia swoje rozpaczliwe historie, by wędrować po kraju jak potwory, fascynujących studentów piszących na uniwersytecie i listy bestsellerów New York Timesa.

Powiązane przewodniki

• Współcześni artyści, których musisz znać
• Best Western Movies
• Najlepsze książki klasyczne

„Przeczytałem McCarthy, każdą książkę. Ale to nie jest to, co chcę namalować”- mówi Mark Maggiori w The Manual. „Kiedy moja córka przychodzi zobaczyć moje obrazy, chcę opowiedzieć jej historię. Nie chcę ukrywać prawdy; Chcę jej powiedzieć lepszy”.

Z Fontainebleau we Francji dzieło Maggioriego może pochodzić z minionych wieków, ale kładzie nacisk na nowoczesną świadomość. Jest to nostalgiczne, szlachetne, melancholijne i dumne, irytujące przypomnienie Amerykanom o pięknie i wadach amerykańskiego eksperymentu. Ale jego atrakcyjność wykracza daleko poza granice kraju, a jego prace są cenione przez kolekcjonerów na całym świecie, podczas gdy jego odbitki są gromadzone przez każdą osobę, która czuje przyciąganie Zachodu, nasyconego jego symboliką, historią i tragedią.

Mitologia amerykańskiego Zachodu

„Historia to galeria obrazów, na których jest niewiele oryginałów i wiele kopii” - napisał nieżyjący już Francuz Alexis de Tocqueville. Część tego, co 43-letnia Maggiori kształtuje w farbie, zawdzięcza artystom, którzy przybyli wcześniej: wielkim zachodnim malarzom z minionych wieków, takim jak Frederic Remington, Frank Tenney Johnson i Taos Society of Artists, a także współczesnym artystom, takim jak Logan Maxwell Hagege, który dał Maggiori wczesną przerwę i szeroką ekspozycję. Ale praca Maggiori jest zbyt świeża i przyciąga zbyt wiele oczu z całego świata, aby była wyłącznie pochodną. „Ma estetykę, której wszyscy bardzo pragniemy” - mówi Nikki Lane, wyjęta spod prawa gwiazda muzyki country i opisująca się jako „wielki fan” malarza. „Wszyscy chcemy być na tym koniu w tym idealnym momencie, który jest nietykalny.

„Możesz tam wyjść, ale nie możesz tam wyjść” - kontynuuje. „Wiele z tych krajobrazów jest namacalnych tylko oczami”.

„Sztuka zachodnia to mitologia amerykańskiego Zachodu i samej Ameryki” - mówi Michael Clawson, redaktor naczelny International Artist Publishing i pisarz, który wielokrotnie przedstawiał Maggiori dla Western Art Collector. „Przemawia do wielu ludzi na wiele różnych sposobów”.

p> Zachód jako temat jest wyidealizowany, kontynuuje Clawson, ale dotyczy to wielu innych gatunków. Lewy brzeg Pigalle był gloryfikowany przez impresjonistów i podobnie jak dzieła impresjonistów na ten temat, sztuka zachodnia jest gromadzona przez ludzi z całego świata. „Nie wiem, czy [wyidealizowany Zachód] to coś złego” - mówi. „Zachód jest wyidealizowany. Po prostu wyjdź i spójrz na to”.

Zamiast scen w kawiarni Maggiori oddaje dynamizm cichej przestrzeni. kowboj zatrzymał się na krawędzi kanionu. Rdzenny Amerykanin spoglądający na szałwię. Ciemna skóra bawolego żołnierza brązowiała w złotą godzinę. A nad tym wszystkim burzliwe, krwawiące chmury, tak gwałtowne w projekcji, jak zachody słońca Moneta są miękkie i pastelowe. „Słyszysz to w kółko:„ Chmury Maggiori”- mówi Clawson.

„Kiedy maluję pueblo Native o zachodzie słońca, to też się stało” - mówi Maggiori, zgadzając się z wyidealizowanym charakterem jego pracy. „W historii były piękne momenty i był w nich romans, ponieważ była to piękna kraina i nie było tam ogrodzeń”.

Wpływy Nowego Meksyku

W kwietniu 2020 roku Maggiori wraz z żoną, artystką PeteciLe Fawnhawk i córką przeprowadzili się ze swojego długoletniego domu w Los Angeles do Taos w stanie Nowy Meksyk. dla rdzennych Amerykanów w pobliskich pueblos od tysiącleci. „Bardziej mi się podoba” - mówi Maggiori. „Jest bliżej tematu”.

W specjalnie zaprojektowanym studio z podgrzewaną podłogą Maggiori spędza całe dnie malując boso. „Tylko światło Taos jest pozytywne” - mówi, powtarzając obserwacje artystów od pokoleń. W jego nowym domu jest miejsce do odkrywania i eksperymentowania. Jego kariera w pewnym sensie ograniczała: „Tego właśnie chcieli [klienci], więc po prostu malujesz to, co robiłeś, a po pięciu latach odwracasz się i malujesz to w kółko”. W Taos jego ręka rozluźnia się z czasem i kreatywnością. Czuje, że jego malarstwo staje się bogatsze. „Gdy tylko [dawni artyści] przybyli do Taos, ich twórczość po prostu rozkwitła” - mówi Clawson. „A więc fakt, że jest w Taos, pozwala zobaczyć, jak niektóre elementy układanki łączą się w całość”.

Jak sztuka doprowadziła do mody

Wraz z wolnością przyszedł czas na eksplorację zupełnie innego projektu, a w tym samym roku, w którym przeprowadził się, Maggiori i Le Fawnhawk otworzyli People of the Valley, butikowy sklep z artykułami vintage, który działa jako punkt zbytu dla niektórych z „najbardziej cenionych zabytkowych par”. jesteś gotowy, aby odejść. Przyczynia się do kupowania i sprzedawania w sklepie, a on i jego żona razem jeżdżą na wycieczki, ale Maggiori nadal koncentruje się na malowaniu. „Jestem zaangażowany, ale nie” - mówi. „Zawsze zbierałem ubrania. Zawsze kochałem ubrania”.

Nikki Lane, odnosząca sukcesy muzyk, która otworzyła swój własny ekskluzywny butik w stylu vintage High Class Hillbilly w Nashville w stanie Tennessee w 2012 roku dostrzega podobieństwa. „Mój sklep stał się namacalną formą wyrażania wszystkich myśli, które krążą w umyśle” - mówi. W przypadku Lane jej ubrania są częścią jej marki i widzi to samo w przypadku ofert People of the Valley, od doskonale noszonych czapek i poplamionych kurtek. „W każdym podnoszonym przez nich kawałku jest wspólny wątek” - mówi. „Jest tam pokazany na kowboju jadącym przez Zachód”.

Charakterystyczny styl Maggiori

p> O ile Maggiori może podkreślać miniony er w swoim malarstwie i swój indywidualny zmysł mody, tym, co przemawia do kolekcjonerów i fanów, jest żywa, bijąca z nim teraz-ność. Clawson, który był na szlaku w sierpniu, zwraca uwagę na to, jak podobne było to ustawienie, aż do samych postaci i stroju. „Możesz teraz zobaczyć żywe i dobre obrazy Marka na Texas Panhandle” - mówi. „Maluje Stary Zachód, ale rezonuje on z Nowym Zachodem”.

Niedawno Maggiori został wpuszczony do archiwów fotograficznych Towarzystwa Artystów Taos. Te negatywy, powstałe na początku XX wieku, zostały użyte jako materiał źródłowy do późniejszych obrazów i oferują niepowtarzalny wgląd w dawne życie rdzennych Amerykanów w pueblo. Spędzał też czas, czytając o ich historii i rozmawiając z samymi ludźmi. „Próbuję zrozumieć ich kulturę, zanim przybyli tu [biali osadnicy] i jak to wszystko skończyło się burzą” - mówi. „Jest rozległy, ale fascynujący”. Z ponad 11 000 zdjęć, które wybrał 100, i na swoim Instagramie, wyciąga z nich bieżącą pracę, która, jak mówi, będzie stanowić element jesiennego show, z którego zyski pomogą sfinansować programy dla dzieci w pueblo. Był również w kontakcie z przywódcami plemiennymi ChiricahuApache Nation, aby pomalować niektórych jego członków w tradycyjne stroje. Ostatnio, ostatnio nosząc odzież westernową, wzbudził zainteresowanie tekstyliami Navajo. „To kłopot, ponieważ jest naprawdę drogi” - mówi ze śmiechem.

Pytanie, czy praca Maggiori jest historycznie dokładna, jest zadawaniem niewłaściwego pytania, ale zadajmy je mimo wszystko. Ubrania kowbojów, halsy koni, wszystko się zgadza. A sceneria i zachody słońca, mówi Clawson, są wycięte prosto z jego podwórka. Ale różnorodne postacie Maggiori i chwała samych scen skłaniają się w stronę artystycznej interpretacji. Maggiori nie zaprzecza. „Jest to, co wiem o historii, i to, co moje oczy chcą zobaczyć” - mówi. „Nie chcemy wiecznie płakać nad przeszłością. Musimy być konstruktywni i budować przyszłość już teraz”.