Czy Koktajl Stinger Może Znaleźć Nowe życie?

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Koktajlowy renesans widział sporo wzlotów i upadków, przypływów i odpływów, gdy barmani i pijący przechodzą od skomplikowanych dziesięcioskładnikowych mikstur do prostych klasyków iz powrotem. Ale nadal istnieją pewne historyczne napoje, które z tego czy innego powodu nie zostały jeszcze naprawdę ponownie odwiedzone. Czasami są to niesmaczne mikstury, które najlepiej zostawić w annałach czasu, innym razem są zapomnianymi klejnotami czekającymi, aż ich chwila zostanie odkurzona i znów błyszczą. Jednym z przykładów obecnie pomijanych koktajli jest Stinger, chociaż zależy to od tego, z kim rozmawiasz, czy należy do tej pierwszej, czy drugiej kategorii.

Na pierwszy rzut oka Stinger to dziwny napój, który według dzisiejszych standardów nie brzmi od razu zachęcająco. Przepis Mr. Bostona (który jest reprezentatywny dla rozkwitu napoju z lat 60. i 70.) łączy 0,5 uncji białego kremu i 1,5 uncji brandy, którą wstrząsa się z lodem i przecedza do szklanki coupe. Dobrze przeczytałeś - creme de menthe i brandy. Pomyśl o sacharynie, sztucznie słodzonym, miętowym likierze z taniej butelki DeKuyper w połączeniu ze słodkimi i lekko pikantnymi nutami koniaku lub Californibrandy i sam zdecyduj, czy naprawdę chcesz tego spróbować. Na pierwszy rzut oka nie jest to tak atrakcyjne połączenie jak żyto i słodki wermut, bourbon i bitter czy tequiland triple sec.

Według Davida Wondricha, autora, historyka koktajli i współautora do półpełnej kolumny The Daily Beast i podcastu Life Behind Bars, Stinger powstał z „low-key szaleństwa” na creme de menthe, które pojawiło się tutaj w USA około 1890 roku. Wondrich mówi, że przez tę dekadę istniały inne napoje, które mieszały creme de menthe i koniak, ale nazwa Stinger pojawiła się dopiero około 1900 roku. „Żądło” było tym, co nazwalibyśmy „dźgnięciem”, powiedział, „krótkim, szybkim uderzeniem w głowę”. Wondrich zauważa kilka innych osobliwości dotyczących Stingera: „Zawsze był wstrząsany, chociaż nie ma soku ani jajek (takie napoje są zwykle mieszane) i przez długi czas nie był uważany za koktajl, ponieważ nie miał goryczy. Byłby wymieniony pod różnymi napojami. Pierwotnie używał zielonego creme de menthe, ponieważ biel nie była tu jeszcze dostępna. Niektórzy podawali go „frappée” w kieliszku koktajlowym pełnym ogolonego lub drobno popękanego lodu”.

Stinger nie wrócił do mody w taki sposób, jak w ostatnich latach inne klasyczne koktajle, w tym Aviation czy Martinez. „To zdecydowanie nie jest tutaj najpopularniejszy koktajl” - powiedział Edward Creel, dyrektor ds. Napojów w Loews Regency New York Hotel, zauważając, że widział tylko kilka z nich serwowanych w barze. „To mocny napój, który przetrwał prohibicję. W tamtych czasach powstało wiele koktajli, aby zamaskować zły alkohol, który był w obiegu - co ten koktajl z pewnością może wytrzymać. Mówi się, że koktajl był popularny wśród lotników podczas II wojny światowej, prawdopodobnie z powodu tej samej zasady maskowania”.

W nowojorskiej The Tavern by WS kierownik baru Mark Drew informuje o podobnym braku zainteresowania klientów Stingerem. „Zrobiłem tylko kilka takich drinków w ciągu ostatnich dwóch dekad pracy w branży” - powiedział. „Jeden dla starszych panów podawany w barze Four Seasons, a drugi dla sommeliera szukającego klasycznych koktajli na zbliżający się egzamin”. Drew przypisuje upadek Stingera dwóm głównym powodom: zanikowi napojów alkoholowych na rzecz świeżych owoców i ziół oraz chęci zmniejszenia cukru w koktajlach. Stinger, jak wielu, kojarzy mu się z latami 60. i 70., obfitującym w wystawne prezentacje i dekadenckie sosy. „Bardzo typowe doznania kulinarne, które wymagałyby dekadenckiego koktajlu po kolacji wspomagającego trawienie” - powiedział. „Stinger wydaje się być ostatnim użyciem crème de menthe w poważnym drinku. W związku z tym jedynym innym przykładem koktajlu na bazie crème de menthe, jaki przychodzi mi do głowy, byłby Grasshopper”.

Jeśli jesteś zainteresowany zrobieniem Stingera dla siebie w domu, eksperci mają kilka rad. Wondrich zaleca, aby nigdy nie przekraczać jednej części creme de menthe na trzy części brandy i sugeruje użycie koniaku VSOP lub lepszego. Creel ma odcienie bardzo zbliżone do klasycznej receptury: 2,5 uncji brandy i 0,5 uncji kremu de menthe białego, zmieszane z lodem, przecedzone do schłodzonego kieliszka koktajlowego. Wersja Drew może być trudna do wykonania w domu, a on sugeruje nowoczesne podejście, używając proporcji 3: 1 koniaku w stylu wytrawnym do blanc crème de menthe i pakując miętę do kanistra iSi z odrobiną prostego syropu i koniaku, aby spienić się na pokruszonym lodzie. „To nadaje koniakowi ton mięty i ma pożądany efekt w postaci zmniejszenia zawartości cukru” - powiedział. „Mam słabość do absyntu w tym napoju”.

To niezwykle trudne czasy, ale kiedy wszystko wróci do normy dla nas wszystkich, poproś o patronat lokalny bar - a może nawet zamów Stinger.