Rafting Na Rzece Gauley: Pływanie Po Bystrzach Whitewater W Wirginii Zachodniej

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Przez około sześć tygodni, począwszy od piątku po Święcie Pracy, Army Corps of Engineers rozpoczyna serię 22 kontrolowanych zrzutów z tamy Summersville w Zachodniej Wirginii. Do tego czasu rzeka Gauley jest dość łagodna iw dużej mierze zależna od deszczu, aby zapewnić wszelkie opłacalne możliwości spływu górskiego. Jednak w przypadku małego okna każdej jesieni (sezon Gauley) rzeka staje się mekką dla poszukiwaczy mocnych wrażeń, ćpunów adrenaliny i rzecznych szczurów pragnących ujeżdżać potworne bystrza.

Rafting na rzece Gauley składa się z dwóch części: Galii Górnej i Galii Dolnej. W Upper Gauley znajdziesz dziesiątki światowej klasy bystrzy, które ożywają w każdym sezonie. Najważniejsze z nich to Wielka Piątka: Sweet’s Falls, Pillow Rock, Insigniant, Lost Paddle i Iron Ring.

Jo-Beth Stamm jest przewodnikiem po rzece Gauley od 12 lat - brała nawet udział w międzynarodowym torze raftingowym. Stamm jest jednym z około pół tuzina przewodników, którzy będą prowadzić autobusy poszukiwaczy przygód podczas nocnego spływu raftingowego.

Moja grupa składa się z menażerii osobowości o różnym poziomie umiejętności. Nasz instalator Adventures on the Gorge wymaga, aby każdy, kto spływa raftingiem Upper Gauley, miał co najmniej 15 lat, najlepiej z doświadczeniem w spływie górskimi wodami. Chociaż spełniamy te minimalne wymagania, jestem zdumiony, że mamy jednego członka zespołu, który ma 75 lat.

Każdy jest wyposażony w pianki i kurtki do wiosłowania do walki z zimną wodą, a także obowiązkową kamizelkę do pływania, kask i wiosło jednoszybowe. Dojeżdżamy do miejsca rozpoczęcia naszej przygody tuż pod tamą

gdzie woda wylewa się z prędkością 2800 stóp sześciennych na sekundę. Po krótkiej odprawie ładujemy naszą tratwę ratunkową i zaczynamy zejście do brzucha bestii - zaczynając od Upper Gauley.

Naprzód! Do przodu!” rozkazuje Jo-Beth.

Są chwile, kiedy Jo-Beth krzyczy, przekrzykując grzmiący szum bystrzy, aby „pochylić się” lub znacznie rzadziej „zejść”. Są też takie chwile, kiedy adrenalina uderza, a ona krzyczy „w prawo do tyłu” - co oznacza, że lewa strona wiosłuje do przodu, a prawa do tyłu - i niektórzy z nas zapominają o lewej od prawej i przedzieramy się przez gwałtowny ruch. Na szczęście nasze 16-metrowe tratwy wybaczają, gdy ślizgają się po tych skałach tuż pod powierzchnią wody, wyginając się we wszystkich odpowiednich miejscach, aby wchłonąć kontur rzeki, a czasami nie odbijają się tak delikatnie od dużych głazów.

Bezpiecznie przeszliśmy przez Wielką Piątkę i wychodzimy na brzeg na obozowisku dostawcy usług nad rzeką w Canyon Doors. Ma wygląd w stylu Władcy Pierścieni ze stromą, odsłoniętą ścianą skalnego kanionu majaczącą nad obozem.

Przygody w wąwozie

Przygody w wąwozie

Przygody w wąwozie

Przygody w wąwozie

Ciężarówka z całym naszym osobistym (i suchym) sprzętem czeka na nas, gdy wychodzimy znad rzeki. Zabieramy nasze rzeczy osobiste i namiot. Nasza grupa, która nie spędzała już ze sobą wystarczająco dużo czasu, postanawia rozbić obóz nad malowniczą rzeką w oczekiwaniu na spokojny sen na piaszczystej plaży. Po przebraniu się i rozstawieniu schronienia na noc większość z nas przed kolacją korzysta z opalanych drewnem jacuzzi i omawia najważniejsze atrakcje dnia.

W wiacie obiadowej wita nas przed obiadowa przystawka składająca się z bułeczek jajecznych z kaczką z dodatkiem trufli, brzoskwiniowego łosia i kapelusza z grzybów brie oraz białej pizzy ze świeżą ricottą mozzarelland. Lepiej smakuje tylko z przegrzebkami z białej czekolady, łososiem w skórce kolendry, zapiekanką ze słodkich ziemniaków i jabłek oraz z orzo z granatu i świeżej kukurydzy. Oprócz świeżych beczek piwa z sangriandu, wieczór przy ognisku nie kończy się, dopóki nie pojawi się deser: pikantna brzoskwinia, budyń z chleba z białej czekolady i kostka z bazylią z szafranem i migdałami jeżynowymi.

Jeśli zamkniesz oczy i polegasz wyłącznie na węchu, możesz wyobrazić sobie, że jadasz w czterogwiazdkowej restauracji, a nie przy drewnianym stole piknikowym.

Kanion jest odległy, a doznania potęguje tylko fakt, że jesteśmy całkowicie poza siecią. Nocne niebo jest pomalowane tak wieloma gwiazdami, których nie widać w naszych własnych zanieczyszczonych światłem miastach. Zanim przejdziemy na emeryturę, kierujemy się z powrotem do naszych namiotów, kierując się światłami naszych czołówek.

Po kolejnym wykwintnym posiłku na śniadanie, rozbijamy obóz i nasza grupa niechętnie wsuwa się z powrotem w nasze jeszcze mokre (i teraz zimne) pianki. Następnie wracamy na pokład naszej tratwy, aby rozpocząć drugi dzień, który zabierze nas w dół dolnego odcinka rzeki. Chociaż jest mniej bystrz, które są bardziej rozległe niż w górnej części, Lower Gauley zawiera kilka ostatnich niespodzianek, takich jak Heaven’s Gate i Pure Screaming Hell. To prawie duchowy moment na rzece.

Po przepłynięciu naszej ostatniej serii bystrzy, niewielu z nas decyduje się wyskoczyć z łodzi i popływać, aby ochłodzić się w spokojnych wodach i rozkoszować się ostatnimi chwilami na rzece.