Co To Jest Poliamoria I Jak Działa?

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci poliamoria przechodziła z marginesów do głównego nurtu społeczeństwa. Rozwój internetu pomógł tej rozproszonej, tabu społeczności łączyć się, rozwijać i edukować innych. Osobiście prawie sześć lat w tej społeczności dostarczyło ogromnej wiedzy, ale na razie trzymajmy się podstaw: czym jest (i nie jest) poliamoria i jak to działa?

Etyczna niemonogamia

Ten termin obejmuje wszystko, od poliamorii po rozmowę, którą prowadzisz z nowym telefonem Tinder beau-ty o niewyłączności. Generalnie jednak ludzie rzucają tym terminem, gdy ich związki znajdują się na przypadkowym krańcu spektrum. Nie-monogamia etyczna to praktyka posiadania wielu partnerów romantycznych / seksualnych, którzy znają się nawzajem.

Etyczna niemonogamia to termin obejmujący randki bez wyłączności, otwarte związki i poliamorię.

Poligamia i poliandria - zwykle wykluczane z głównej społeczności ze względu na kwestie zgody i sprawczości - są kulturowymi formami tych relacji, w których jedna osoba jest punktem zwrotnym dla wielu innych partnerów, którzy są z nią związani małżeństwem. Wierzchołki nie zawsze są złe; występują jako vees (tylko dwóch partnerów) i są akceptowane w innych strukturach relacji. Różnica polega na tym, że żony i mężowie w tych związkach nie mają takiej samej wolności do odkrywania poza wierzchołkiem partnera.

Otwarte relacje

Wiele osób moczy nogi z powodu braku monogamii etycznej, otwierając swoje relacje, aby jeden lub oboje partnerzy umawiali się lub uprawiali seks z innymi ludźmi. Swingowanie technicznie należy do tej kategorii, ale ma charakter ściśle seksualny i jest całkowicie własną, tętniącą życiem społecznością. W otwartym związku zwykle rządzi się najwięcej reguł w celu zachowania podstawowego związku. Zasady mogą obejmować nie spanie z przyjaciółmi, a także ograniczanie osób queer / panseksualnych / biseksualnych do umawiania się tylko z osobami ich płci.

Zbyt wiele reguł może wywierać presję na rdzeń relacji i często ignoruje seksualną i emocjonalną sprawczość osób trzecich. Niektóre z tych otwartych par idą na „polowanie na jednorożce” na osoby otwarte na trójkąty i całkowicie wykluczają możliwość romantycznego przywiązania. Niektórym ludziom to nie przeszkadza, ale pary często traktują jednorożce jako istoty jednorazowe.

Czasami jednak te „pary” mogą rozwinąć się w wielowierne relacje. Wielowierność pojawia się, gdy wiele osób decyduje się na pozostanie ze sobą w wyłącznym związku, najczęściej w postaci triad (trzech partnerów) lub quadów (cztery osoby). Ale im więcej, tym weselej!

Poliamoria

Wreszcie masz „wiele miłości” (łacińskie tłumaczenie poliamorii). Poliamoria ma tendencję do skupiania się bardziej na romantycznych związkach, ale może obejmować przypadkowych partnerów. Główne szkoły poliamorii są hierarchiczne, anarchiczne, egalitarne i solo-poliamoryczne.

Poliamoria dosłownie oznacza „wiele miłości” i jest praktyką pozostawania w związkach z więcej niż jednym partnerem.

Hierarchiczne poliamoria przypisuje rangi różnym partnerom: pierwszemu, drugorzędnemu i trzeciorzędnemu. Zwykle jest tylko jedna podstawowa, a ta relacja zwykle obejmuje wiele uwikłań finansowych i społecznych. Relacje drugorzędne to zasadniczo rozwinięte sytuacje, w których partnerzy nie są przypadkowi. Czasami mogą być tak romantyczni jak pierwotni… bez takiego samego dostępu. Relacje trzeciorzędne są przypadkowe i zwykle oparte na fizyce. Innym typem partnera jest kometa, która pasuje do każdego z tych opisów, gdy para spędza z sobą długie okresy czasu.

Szkoły Poliamorii

Hierarchiczne Anarchiczny Egalitarny Solo-poliamoria

Krytyka hierarchicznych struktur poli zależy głównie od władzy, jaką posiada główny partner w czasie, zasobów, a zwłaszcza weta. główny może zawetować pewne aspekty lub nawet całe relacje, jakie posiada ich partner. Ta moc może prowadzić do poczucia zaniedbania drugorzędnych i trzeciorzędnych. Brzmi jak chwalebny, otwarty związek, prawda?

W odpowiedzi, anarchiczny a systemy egalitarne mają na celu zakwestionowanie tych ograniczeń emocjonalnych. Anarchia związkowa rozkłada wszystkie hierarchie w związkach platonicznych, seksualnych i romantycznych. Jest to najmniej zaborcza struktura relacji, ponieważ wszystkie strony są całkowicie autonomiczne i nie ograniczają się nawzajem. Jednak anegdotycznie hetero mężczyźni często używają tego terminu, aby uniknąć zaangażowania.

Egalitarny i / lub niehierarchiczna poliamoria jest podobna do anarchii związkowej. Struktury te nie przekształcają związków platonicznych w anarchiczny etos, zwykle nie są antyheteronormatywnością i mogą być konwencjonalnie skoncentrowane na parach.

Definicje

• Polycule: Sieć osób zaangażowanych w związki poliamoryczne.
• Metamour: termin używany dla partnerów partnera.
• Kompersja: Radość ze świadomości, że ktoś inny uszczęśliwia partnera.

Wreszcie, solo-poliamoria występuje, gdy ktoś postrzega siebie jako swojego głównego bohatera. Relacje zewnętrzne mogą mieć hierarchie lub nie (zwykle te drugie), ale często nie ma chęci wspólnego zamieszkania, łączenia finansów itp. Z jakimikolwiek partnerami.

Partnerzy Partnera, znani jako metamours, pomoc w postaci sieci znanej jako polycule. Metamours mogą mieć niewielki kontakt lub nawiązywać przyjaźnie, a nawet relacje romantyczne / seksualne. Bez względu na to, jak bardzo członkowie są zaangażowani w życie innych, każdy powinien przynajmniej mieć poczucie, kto jest ich metamorfozą. Jest wyznacznikiem dobrej komunikacji w całej polityce i odstrasza przed zazdrością.

A co z zazdrością?

Zazdrość wciąż się zdarza, zwłaszcza na początku. Zazdrość we wczesnych stadiach poliamorii może być pozostałością po zaborczości monogamii.

Oduczanie się norm społecznych, poznawanie siebie i wspieranie otwartej komunikacji może pomóc odkryć granice, jednocześnie je przesuwając. Czasami dochodzi do prawdziwego zaniedbania, gdy partnerzy wymyślają, jak poruszać się po poliamorii, ale możesz to naprawić tylko rozmawiając ze sobą.

Kiedy jesteś weteranem polietylenu, zazdrość nie uwalnia cię całkowicie, ale jest bardziej prawdopodobne, że zostanie zdefiniowana przez brak poczucia bezpieczeństwa. Parafrazując muzyk, aktywistę i generała badassa Kirana Gandhiego, zazdrość jest oznaką dla twojego mózgu, że brakuje ci czegoś w swoim życiu i wzywa do działania, aby to osiągnąć.

Zwykle związki poliamoryczne są pełne kompresja - radość ze świadomości, że ktoś inny uszczęśliwia partnera. Ponieważ szczęście nie ma być wyłączne; udostępnianie jest zawsze lepsze.

Jeszcze głębszy elementarz na temat etycznej niemonogamii można znaleźć w książce The Ethical Slut autorstwa Janet W. Hardy i Dossie Easton.