Dlaczego Powinieneś Dać Białemu Zinfandelowi Szansę (ponownie)

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Dla wielu Amerykanów Biały Zinfandel służy jako pierwsza wyprawa do sfermentowanych owoców. W kręgach winiarskich to najlepszy worek treningowy. Choć może to być polaryzowane, cieszy się niewielkim powrotem.

Widzieliście już butelki z białą etykietą z różowymi wykończeniami i wypełnione rumieńczym sokiem. Sutter Home twierdzi, że wynalazł to w latach 70. Niewątpliwie mniejsi producenci tutaj i za granicą przynajmniej eksperymentowali ze stylem wcześniej. Ale Californigiant spopularyzował ten materiał, wykorzystując odrobinę eksperymentów.

Pierwsza partia została wyprodukowana w 1972 roku, gdzieś pomiędzy podkolanowkami a Ziggy Stardust. Został zrobiony z soku saignée, czyli materiału, który jest naturalnie tłoczony ze względu na wagę winogron. Pierwsze kilka roczników okazało się trudne do sprzedania, ale kiedy w 1975 roku okazano wyjątkowo solidną partię, Amerykanie zaczęli ślinić się. White Zin stał się imiennikiem Sutter Home.

Dlaczego witriol z białego zinu? Dla niektórych to prosta natura wina. A wino, według winosa, jest czymś do refleksji, a nie do kupienia w 7-Eleven i od razu za funt (z wyjątkiem taniego piwa). Dla innych jest to prawdopodobnie słodycz, nadająca mu coś, co niektórzy mogliby nazwać „amatorskim”. Może dlatego, że wino jest produkowane masowo. Może dlatego, że jest szalenie popularny. Tradycjonaliści nie mogą znieść myśli, że Zinfandel, odważny i ugruntowany czerwony, jest traktowany jak białe wino (nie mówcie tej grupie o White Pinot Noir).

Dlaczego niektórzy to uwielbiają? Cóż, jest ładny kolor i dość łatwo schodzi. W swojej obronie, White Zin prawdopodobnie wprowadził do wina więcej Amerykanów niż jakikolwiek inny trunek. Jako wino wyjściowe wyświadczyło wiele korzyści innym winiarzom i ich markom. Poza tym jest to wino różowe, jedna z najbardziej niezawodnych kategorii win w okolicy.

„Winnice, które spopularyzowały ten styl, pozwalały winogronom stać się przejrzałe, więc musiały spuszczać sok podczas fermentacji, aby poziom alkoholu nie przekraczał dachu”.

Trzeba przyznać, że oryginalne ujęcie nie jest zbyt dobre. Ale ani Coors Light, ani McRib, i zobacz, jak sobie radzą. Ale może być dobrze, o czym przekonuje się nowe pokolenie winiarzy. Producenci z Kalifornii, tacy jak End of Nowhere i Turley Cellars, próbują przedefiniować White Zin, dodając nieco więcej smaku i szczegółów do wina.

Wśród nich jest Ian Atkins z Flat Brim Wines w Portland. „Zwłaszcza White Zin miał reputację cukierkowego bałaganu, ale to było po prostu kiepskie podejście do tego, by go zrobić” - mówi. „Winnice, które spopularyzowały ten styl, pozwalały winogronom stać się przejrzałe, więc musiały spuszczać sok podczas fermentacji, aby poziom alkoholu nie przekraczał dachu”.

Atkins docenia owocowe i pikantne cechy Zinfandela, ale wie, że pracuje ze stylem, który nie ma najlepszej reputacji. „Określiłem to jako White Zinfandel jako sposób na rozpoczęcie rozmowy [wśród] konsumentów wina” - dodaje. „Jako winiarz inspiruje mnie kalifornijski przemysł winiarski lat 70. Odniosłem duży sukces i myślę, że to nowe pokolenie bardzo wykształconych miłośników wina lubi picie białego zinu, jakim jest tabu”.

Biały Zin pozostaje stosunkowo niedrogą butelką, którą możesz cieszyć się w brązowej torbie lub jako ostatnie wino wieczoru na mglistym przyjęciu na podwórku. Ale można to również poprawić, trochę więcej TLC w piwnicy. Następnie zaczyna zachowywać się jak jego bardziej uznani kuzyni, wykazując świeżość, energiczną kwaskowatość, wyraziste smaki owocowe, a nawet odrobinę dymu i przypraw.

Jeśli Merlot jest na dobrej drodze, dlaczego nie kolejna ikona Golden State?