Jak Champion Runner Nick Symmonds Został Gwiazdą Mediów Społecznościowych

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Trudno jest przyciągnąć uwagę świata jako lekkoatleta. W Stanach Zjednoczonych prasa odbija się od piłki nożnej i koszykówki, a na całym świecie jest to piłka nożna i, nie wiem, może krykiet. Ale przez całą swoją karierę zawodową Nickowi Symmondsowi, zawodowemu biegaczowi, udało się wyrwać oczy i nagłówki gazet z większych, lepiej finansowanych sportów dzięki swojemu urokowi, pomysłowości i odwadze. „Jestem niski, krępy dzieciak z Boice” - mówi 37-latek. „Wiedziałem, że aby otrzymać zapłatę, będę musiał zagrać w inny zestaw kart”.

Dziś, kilka lat po odejściu ze sportu, Symmonds ze swojego domu w Springfield w stanie Oregon tylko rozszerzył swój zasięg, stając się społeczną sławą medyczną i dyrektorem generalnym, dzięki czemu jego drugi akt był bardziej skuteczny niż jego i tak mało prawdopodobne.

Po pojawieniu się na profesjonalnej scenie biegania w 2008 roku, wychowankiem Dywizji III, który szukał najlepszych zawodników do kopnięcia, uzyskał całkowitą kontrolę nad konkurentami, a następnie rozszerzył swoją działalność. Jego wyczyny były legendarne i miały miejsce na pierwszych stronach gazet: spotykał się z Paris Hilton, podobno pojawił się w The Bachelor i sprzedał go na aukcji za powierzchnię reklamową vieBay. Otwarcie skrytykował rosyjskie prawo w Rosji, działanie, które doprowadziłoby do twórczego otrucia mniejszego człowieka. Samodzielnie stanął na czele swojego krajowego organu zarządzającego i jednocześnie Nike, co byłoby odpowiednikiem Toma Brady'ego walczącego zarówno z NFL, jak i Wilsonem. Pomimo tych drugorzędnych wymagań dotyczących jego czasu, energii i uwagi, Symmonds nadal dominował. Jako ośmiokrotny mistrz USA wygrał na swoim dystansie 800 metrów (ok. Pół mili) tak dużo, że niewiele osób mogło powiedzieć wiele krytyki poza tym, że zawsze biegał po ustach. „Może to arogancja młodości lub po prostu odlot po zdobyciu tego srebrnego medalu, ale mówię:„ Jestem teraz nietykalny, mogę powiedzieć, co chcę”- mówi o swoim pro-LGBTQ Mistrzostwa Świata 2013 w Moskwie. Jego komentarze trafiły na pierwsze strony gazet na całym świecie, w tym w New York Times i CNN. „Tak też zrobiłem” - mówi. „Powiedziałem dokładnie to, o czym myślałem”.

Symmonds prowadzi teraz spokojne życie, zmieniając się z polowania na wędkarstwo, surfing, jazdę na nartach i wspinaczkę górską, w miejscu, które nazywa placem zabaw dla miłośników przyrody. Od 9 do 17 jest dyrektorem generalnym Run Gum, firmy produkującej gumy na bazie kofeiny, którą założył wraz ze swoim trenerem z college'u, Samem Laprayem, w 2009 roku. W czasie, gdy to mogła być tylko jego przerwa na lunch, rozwija swój kanał YouTube jak chwastów i ma teraz ponad 300 000 subskrybentów.

„Zamiast biegać po torach Diamentowej Ligi w całej Europie, biegam w South Eugene High School - co w rzeczywistości ma więcej wyświetleń niż to, co robiłem jako zawodowiec” - mówi. „To szalone, gdzie zniknęły gałki oczne”.

Symmonds to nie tylko insta-narcyzm z gatunku ogrodowych odmian, chociaż przyzna, że uwielbia być przed kamerą. Raczej jego czas w centrum uwagi zawsze był narzędziem. Jako zawodowy sportowiec wykorzystywał swoją pozycję, by strzelać do wszelkich hipokryzji i hipokrytów, których widział. Często miało to miejsce w USTrack and Field, krajowym organie zarządzającym sportem w USA i ostatecznym arbitrze decydującym o mistrzostwach i drużynach olimpijskich. Ta moc pozwoliła jej na pakowanie i sprzedawanie swoich sportowców reklamodawcom, gromadząc większość pieniędzy, jednocześnie ograniczając ich zdolność do przyciągania indywidualnych sponsorów. Dla wielu, w tym Symmondsa, żyjących według czteroletniego modelu olimpijskiego opartego na uczcie i głodzie, bycie zawodowym sportowcem przypominało ślubowanie ubóstwa. Nie próbował zrzeszać sportowców ani reformować go poprzez ustawodawstwo, z których wszystkie były już wypróbowywane i próbowano je później, ale z niewielkim sukcesem. „Mówiłem tylko:„ To jest byk”” - mówi. „Ten system jest zły i oto dlaczego”.

Za swoją czynność Symmonds ściągnął ogień ze wszystkich stron. USATF bezgłośnie obiecał zreformować się bez podążania za nim i odezwał się za jego plecami. Jego koledzy sportowcy, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję zachować to, co oferowali im życzliwi dyktatorzy, rzucali cień i podtweety. Niemniej jednak upierał się. „Zmarnowałem dużo proszku na te [krajowe organy zarządzające], które nie miały się zmienić. Co za kolosalna strata czasu - mówi. „Patrzę wstecz i myślę:„ A co, jeśli coś właśnie stworzyłem?””

„Nick był przełomem, co było potrzebne w sporcie i szczerze mówiąc nadal jest” - mówi Paul Doyle, agent i założyciel American Track League, która w styczniu ogłosiła umowę na cztery spotkania z ESPN. „Poinformował sportowców, że można zabrać głos i stanąć przeciwko liderom tego sportu”.

Jeśli jest nadzieja na to, że lekkoatletyka oderwie się od jej co cztery lata koncentracji, to dzięki wysiłkom Doyle'a, który założył raczkującą ligę w 2013 roku, wstrząsając zakurzonym formatem tradycyjnego mityngu. Symmonds brał udział w jednym ze spotkań ligi w 2015 roku i mówi o jego wsparciu i uznaniu. „[Spotkanie założycielskie] pomogłoby znacznie bardziej, bardziej pomagając sportowi lekkoatletycznemu niż odbywać paraliżujące spotkania z USATF” - mówi.

Ale Symmonds zbudował mnóstwo. Wygrywając swoje mistrzostwa, rozwinął sieć solariów w ponurym Eugene w stanie Oregon, ostatecznie je sprzedając, a teraz, jako CEO Run Gum, spędza dni na rozwijaniu marki, która jest już w Walmart, Target i bieganie i rowerowe specjalnie sklepy w całym kraju. I nadal chce więcej. „Każdy i wszędzie może być przedsiębiorcą od jutra” - mówi. „Właśnie zaczynam rysować powierzchnię”.

Danny Mackey, były trener Symmondsa i główny trener Brooks Beasts Track Club, mówi, że po raz pierwszy spotkał Symmondsa na biegu podczas wizyty u Eugene'a w 2007 roku. Później, w lokalnym barze, był zaskoczony, że Symmonds jest już stadniną w świecie biegaczy., spojrzał na niego i przypomniał sobie imię spoza miasta. Kiedy w 2014 roku rozpoczął się ich związek coachingowy, poznał go lepiej.

„Dyscyplina, jaką go widziałem, była tą, o której mógłbyś napisać książkę” - mówi Mackey. „Dlatego firma Run Gum odnosi sukcesy”.

Teraz, prawie trzy lata po przejściu na emeryturę, Symmonds wydaje się działać szybciej niż kiedykolwiek. Będzie ścigał się z plażowiczami w kostiumie żółwia, jeździł na rolkach czterominutową milę lub wyciągał z rzeki pstrąga wielkości twojej ręki. Profesjonalny tor cofa się, a jednak jest tylko kilka rzeczy, których chciałby zrobić inaczej. „Często pytają mnie o żal numer jeden, jaki masz z powodu swojej zawodowej kariery biegowej” - mówi. „Chichoczę i mówię, że wcześniej nie założyłem kanału YouTube”.