6 Najlepszych Powieści Graficznych Dla Nowicjuszy

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Wyjaśnijmy od razu jedną rzecz: powieści graficzne to nie komiksy. Tam, gdzie komiksy mają zwykle tylko kilkadziesiąt stron, powieść graficzna często zajmuje dziesiątki stron, jeśli nie znacznie więcej niż sto. I chociaż komiksy mają tendencję do opowiadania długich, ciągłych (i zasadniczo niekończących się) historii w formacie seryjnym, powieści graficzne są zwykle zawarte w jednym długim tomie lub krótkich seriach książek.

Mimo to powieści graficzne i komiksy są prawdopodobnie podobne pod wieloma względami. Każdy z nich używa zarówno obrazów, jak i słów, głównie w formie dialogu i pewnego wewnętrznego monologu, aby opowiedzieć swoje historie. Zarówno grafika, jak i fabuła wydają się ponure i fantazyjne. Chociaż tworzenie wersji komiksu, powiedzmy, „Wszyscy ludzie prezydenta” nie miałoby sensu, zwykłe przeczytanie fabuły jednej z przedstawionych tu książek nie byłoby tak fascynujące, gdyby nie żywa grafika, którą wykonali jej ilustratorzy.

Tak więc, podczas gdy powieści graficzne i komiksy są podobne, te pierwsze mają zwykle większy prestiż i są często bardziej złożone, dopracowane i skierowane bardziej do dorosłego czytelnika.

Jeśli w przeszłości unikałeś powieści graficznych, myśląc, że są to po prostu długie komiksy i przeznaczone dla dzieci lub kujonów, to dość osądzasz, prawda? Ty też się mylisz. Powieść graficzna jest wyjątkową i fascynującą formą sztuki, a wiele jej najlepszych przykładów przenosi opowiadanie historii na nowy poziom. Rozpocznij swoją wizualną / literacką wspinaczkę do gatunku powieści graficznych z którymkolwiek z tych dzieł, a będziesz kierował się pod właściwe wzgórze.

Strażnicy Alana Moore'a, Dave'a Gibbonsa

Strażnicy to prawdopodobnie nowatorska powieść graficzna. Kiedy po raz pierwszy ukazał się w połowie lat 80. jako 12-częściowy serial, to genialne, pokręcone spojrzenie na Amerykę, która mogłaby być (gdyby tylko superbohaterowie naprawdę istnieli i cierpieli z powodu naprawdę ludzkich wad), stworzyła gatunek współczesnej powieści graficznej. Przywiodło to nowych czytelników do medium i wyznaczyło wzorce dla bogactwa fabuły, jakości i stylu ilustracji oraz głębi charakteru, którą dorównało niewiele innych powieści graficznych, a jeszcze mniej ich przewyższa. Przeczytaj tę powieść graficzną, a jeśli ci się to nie podoba, rozważ po prostu trzymanie się powieści ze sklepu spożywczego.

Sagby Brian K. Vaughan, FionStaples

Dziewięć książek składających się na niemal idealną serię powieści graficznych Sag opowiada historię, którą wszyscy słyszeliśmy miliony razy: mężczyzna i kobieta z przeciwstawnych społeczeństw - tym razem w pełni walczących społeczeństw, a właściwie walczących gatunków - zakochują się pomimo wszystkich przeciwności. przeciwko nim i staraj się, aby ich związek działał w świecie, który jest wtedy przeciwny. Lub w tym przypadku seria światów. A światy „zaludnione” to wszelkiego rodzaju obce istoty, czujące roboty, zabójcy do wynajęcia, duchy, magia, międzygalaktyczne telenowele i nie tylko. Wszystko to brzmi przesadnie i niedorzecznie, prawda? To nie jest. Autor Vaughan i ilustrator Staples tworzą głęboko prawdziwe, głębokie postacie, które pokochasz i którymi będziesz się opiekować, oraz innych, których będziesz nienawidzić i którym będziesz życzył śmierci, często spełnianych. Ich światy są wiarygodne, choć są dziwne. A cierpienie i radość doświadczane na oszałamiających stronach spotka się z każdym czytelnikiem, który da szansę tym książkom. (I nie, nie jestem płatnym rzecznikiem).

Persepolis użytkownika Marjane Satrapi

Pełny tytuł głęboko osobistej powieści graficznej Satrapi to Persepolis: The Story of Childhood i rzeczywiście, jakie intensywne dzieciństwo miała, jeśli można to tak nazwać. Urodzony w Teheranie w 1969 roku autor / ilustrator miał zaledwie dziesięć lat, kiedy rewolucja islamska obaliła rząd, całkowicie zmieniła Iran i wkrótce doprowadziła do zaciętych walk z sąsiednim Irakiem. Zniewalająco proste czarno-białe ilustracje i bezpośrednie, często bolesne, często humorystyczne teksty opowiadają historię jednej małej dziewczynki i całego narodu w tym samym czasie.

Maus użytkownika Art Spiegelman

Uczciwe ostrzeżenie: Maus to ciężki tor saneczkowy. Podobnie jak polscy Żydzi w czasie II wojny światowej ciężki. Oto opowieść o doświadczeniu ojca autora, gdy naziści spustoszyli Europę zarówno przemocą fizyczną, jak i wrogim etosem. Jest to opowieść o przetrwaniu, ale nękana przez największy ból i cierpienie znane w historii. Fakt, że na tych stronach Żydzi przedstawiani są jako myszy, a naziści jako koty, nie służy złagodzeniu ciosu, a jedynie sprawia, że czytelnik czuje się jeszcze bardziej bezsilny i przestraszony. Do tego dochodzi dodatkowa złożoność tej historii, polegająca w dużej mierze na napiętej relacji autora z jego ojcem, który przeżył Holokaust, oraz procesie tworzenia powieści graficznej, którą właśnie czytasz.

300 marki Frank Miller

Jeśli widzieliście film z Gerardem Butlerem w roli głównej, nie jest chyba zaskoczeniem, że najpierw była to powieść graficzna, a jedna z nich została stworzona przez gigantów gatunku, Franka Millera. (Sin City? Ta sama historia). Tak, oczywiście istnieje wiele swobód; z pewnością faktyczna bitwa pod Termopilami w 480 roku p.n.e. nie przypominała żywych, często przerażających scen z tej powieści graficznej, ale kogo to obchodzi? Odwaga Greków, intensywność przemocy, cierpienie ze wszystkich stron - to wszystko składa się na pracę magisterską, której nie można przegapić, jeśli chce się czytać filary gatunku.

From Hell autorstwa Alana Moore'a i Eddiego Campbella

From Hell opowiada historię Kuby Rozpruwacza tak dokładnie, jak każdy może ją kiedykolwiek zdobyć. Pismo Moore'a i zwodniczo proste pióro Campbella na papierowych rysunkach tworzą intymny, zapadający w pamięć obraz Londynu Rozpruwacza, zaludnionego przez prostytutki, policjantów i wszystkich innych. Grafika przywołuje na myśl obrazy w gazetach, które można było czytać z szybkim biciem serca w dniach, w których toczy się opowieść, a rysunki są równie bezpośrednie, niezależnie od tego, czy przedstawiają seks, sekcję zwłok, morderstwo czy swobodną rozmowę.