10 Najlepszych ścieżek Dźwiękowych Do Gier Wideo W Historii

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Świat gier zawsze zwracał szczególną uwagę na muzykę. To sprytny sposób na dostarczenie energii, a także nadanie melodii, które działają jak dżingle, na zawsze przymocowane do określonych poziomów, światów fantasy, postaci i nie tylko.

Niektóre utwory muzyczne z gier wideo są nieśmiertelne, na przykład słynna „dudda-dudda-dudda” z Super Mario Brothers. Inne wyniki gier wideo są bardziej niejasne i ezoteryczne, a nawet mrowienie i nawiedzanie. Dodają poważny emocjonalny element do tego, co dzieje się na ekranie, a tempo może stworzyć idealną ilość napięcia i napięcia.

Całkiem łatwo jest spędzić dzień w YouTube, grając partytury w ukochane gry. Ci, którzy dorastali w grach, mogą poczuć nostalgię, słuchając ścieżki dźwiękowej ulubionego Nintendo lub Seggame. Miłośnicy muzyki doceniają dźwiękowe połączenie gry z jej piosenkami. A nawet ci, którzy w najlepszym razie kochają gry i melodie, znajdą pociąg w następujących robakach usznych, znanych jako najlepsza muzyka do gier wideo wszechczasów.

Tetris

Ścieżka dźwiękowa Tetrisa zawiera tradycyjne rosyjskie dźwięki, a piosenka przewodnia jest zachwycająco piksilowana. Czuje się jak pop z tajemniczej, odległej krainy. Jest niesamowicie powtarzalny, ale to nie ma znaczenia. Kiedy już masz dobre rzeczy, nie przerywaj i zapętlaj.

Super Mario Brothers

Prawdopodobnie najlepsza z nich wszystkich, ścieżka dźwiękowa do oryginalnej trylogii Super Mario jest wręcz kultowa. Jest zabawny, ale ostry jak hals, z zaskakująco dobrą perkusją.

Aureola

Ścieżka dźwiękowa z Halo, z partyturą opartą na chórze, wydaje się nieco średniowieczna. Ale są też futurystyczne elementy w postaci mieniących się metalicznych dźwięków i przestrzennych przerywników. Całość jest równie wciągająca i odurzająca, jak większość dobrych ścieżek dźwiękowych do filmów.

The Legend of Zelda

Koji Kondo opracował wynik dla wyróżniającej się gry The Legend of Zeld z 1987 roku. Dźwięki są triumfalne i pięknie oddają eksploracyjny charakter gry. Jest idealnie minimalistyczny i wydmuchany, jak coś cudownego wymyśliłoby na starej klawiaturze Casio.

Final Fantasy

seria gier trwająca około piętnastu lat zasługuje na legendarną rodzinę ścieżek dźwiękowych. Te partytury odnajdują słodkie miejsce, które znajduje się gdzieś pomiędzy klasyczną i tradycyjną japońską muzyką. Epic nie jest słowem, które należy lekceważyć, ale jest to więcej niż uzasadnione, zwłaszcza w odniesieniu do ścieżki dźwiękowej do pierwszej i flagowej gry Final Fantasy.

Bastion

Bastion pojawił się na komputerach w 2011 roku. Ścieżka dźwiękowa Darrena Korba jest trudna do określenia gatunkowo, co jest dużą częścią jej atrakcyjności. Czasami przypomina to ziemskie dźwięki Thievery Corporation, innym razem jest to podmuch kojącego akustycznego, miękkiego rocka. Jest fascynujący nawet bez gry i dobrze wypadłby z głośników każdego eklektycznego salonu koktajlowego.

Los

Doom spadł w 1993 roku i szybko stał się jedną z najpopularniejszych gier swojej epoki. Część tej sławy należy zawdzięczać ścieżce dźwiękowej, na którą wpłynął hard rock i metal, a czasem nawet niewielki prog-y. To wynik z białymi kostkami, który pasuje do intensywności gry, inspirując gracza do pełnej wściekłości.

Castlevania

Ta gra w stylu gotyckiego horroru z połowy lat 80-tych oferuje satysfakcjonującą ścieżkę dźwiękową pasującą do przeszywającej gry gitary i przerażających aranżacji orkiestrowych. Jest dramatyczny i burzliwy, podobnie jak sama gra. I to jest bardzo, bardzo duża część swojej epoki.

Ecco the Dolphin

Ten przeoczony Seggame zachowuje jedną z najbardziej niepokojących i spokojnych ścieżek dźwiękowych w całej dziedzinie gier. Idealnie nadaje się do drzemki lub medytacji dzięki inspirowanym oceanem dźwiękom i rozległym melodiom. Oczywiście w partyturze słychać paplaninę delfinów i śpiew wielorybów.

Instynkt zabójcy

Ścieżka dźwiękowa do tej bijatyki na Super Nintendo jest idealnie industrialna. Jest ognista gra gitary elektrycznej, wybuchająca perkusja i ukryta kwintesencja, która przywołuje noc. Pojawia się nawet okazjonalny taniec house-y, który ujawnia dziedzictwo gry z lat 90.