10 Najlepszych Przemówień, Które Przetrwały Próbę Czasu

2024 Autor: Francis Oldridge | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 20:41

Naprawdę wielkie przemówienia wykraczają poza czas i miejsce, oferując mądrość, która przemawia do każdego błądzenia i poruszając dusze długo po tym, jak ucichną języki ich mówców. Nie ma standardowego zestawu parametrów definiujących świetną mowę; niektóre z najsłynniejszych przemówień z historii to rozbudowane tematy, bogate w język i historię, podczas gdy inne są krótkie i oszczędne, pomijając wszystkie słowa, które nie prowadzą do przesłania do domu. Niezależnie od tego, jak dobrze ich autor przedstawił argumenty, jak dobrze obrazy i idee są wyrażone w słowach, czy też jak mistrzowsko skomponowany jest sam język, to, co łączy najsłynniejsze przemówienia historii, jest niezaprzeczalną cechą.

Powiązana lektura:

• Najlepsze książki historyczne
• Najlepsze podcasty historyczne

Oto 10 najsłynniejszych przemówień w historii wraz z fragmentami, które udowodnią, że ci mężczyźni i kobiety znali język.

Martin Luther King Jr

Przemówienie „Mam marzenie” z 1963 roku

Przemówienie wielebnego Martina Luthera Kinga Jr. „I Have Dream”, wygłoszone 28 sierpnia 1963 r., Jest jednym z najwspanialszych fragmentów oratorium w historii ludzkości. Łączył mistrzowski, bogaty język z oratorską techniką powtórzeń i był całkowicie nieustraszony.

King zginąłby od kuli zabójcy mniej niż pięć lat po wygłoszeniu swojego najsłynniejszego przemówienia. Jego słowa nie były zwykłą retoryką; były potwierdzeniem wartości ludzkiego życia i wyrazem przyczyny, dla której miałby dać swój własny.

„Mówię wam dzisiaj, moi przyjaciele, więc chociaż stoimy w obliczu trudności dnia dzisiejszego i jutra, wciąż mam marzenie. To sen głęboko zakorzeniony w amerykańskim śnie. Śniło mi się, że pewnego dnia naród ten powstanie i urzeczywistni prawdziwe znaczenie swojego wyznania: „Uważamy te prawdy za oczywiste, że wszyscy ludzie są stworzeni równymi”…

„Śniło mi się, że czworo moich małych dzieci pewnego dnia będzie żyło w kraju, w którym nie będą oceniane na podstawie koloru ich skóry, ale na podstawie charakteru”.

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Demostenes

341 pne Trzeci Filipic

Jeśli chcesz mieć pewność, że ateński mówca Demostenes był mistrzem słownictwa, weź pod uwagę fakt, że jeden z najsłynniejszych mówców wszech czasów, Cyceron, cytował swojego starożytnego przodka 300 lat później. Trzecia filipińska Demostenesa, tak zwana, ponieważ była to trzecia przemowa, którą wygłosił, poświęcona przekonaniu innych Ateńczyków do wzięcia broni przeciwko nadciągającym siłom Filipa Macedońskiego, dosłownie doprowadził ludzi do wojny. Pod koniec przemówienia, wygłoszonego w 341 pne, Zgromadzenie Ateńskie od razu wystąpiło przeciwko swojemu rywalowi, zachęcane liniami potępiającymi dawną bezczynność jego współobywateli:

„Znajdujesz się w obecnej sytuacji, ponieważ nie wykonujesz żadnej części swojego obowiązku, małego czy wielkiego; bo oczywiście, gdybyś robił wszystko, co powinieneś, i nadal byłeś w tym złym przypadku, nie mógłbyś nawet liczyć na jakąkolwiek poprawę. W obecnej sytuacji Filip pokonał waszą gnuśność i obojętność; ale nie podbił Aten. Nie zostałeś pokonany, nigdy nawet się nie poruszyłeś.

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Królowa Elżbieta I

1588 Przemówienie „Hiszpańska Armada” to Oddziały w Tilbury

W 1588 roku angielska monarchini Elżbieta I wygłosiła jedno z najbardziej męskich przemówień w historii, mimo że w pewnym momencie złożyła własne ciało za bycie kobietą. Gdy „potężna” hiszpańska Armada, flotylla około 130 statków, płynęła do Wielkiej Brytanii z planami inwazji, królowa wygłosiła porywający adres w Tilbury w hrabstwie Essex w Anglii. Jak się okazało, zamiast tego zajęły się hiszpańskie okręty sztormowe i pewne błędy nawigacyjne. Mimo to odważne przemówienie pomogło wzmocnić naród, rozsławione także dzięki strojowi królowej Elżbiety: podobno nosiła zbroję przed swoimi żołnierzami.

„Przyszedłem do was, jak widzicie, w tym czasie nie po to, aby się odprężyć i nieszczęście, ale zdecydowany w środku i żarze bitwy żyć i umrzeć między wami wszystkimi; złożyć w prochu mojemu Bogu i mojemu królestwu i memu ludowi moją chwałę i moją krew. Wiem, że mam ciało, ale kobiety słabej i słabej; ale mam serce i żołądek króla, a także króla Anglii, i myślę wstrętną pogardą, że Parmor Hiszpania lub jakikolwiek książę Europy ośmieli się najechać granice mojego królestwa: do którego raczej wzrośnie hańba niż jakakolwiek hańba ja, ja sam chwycę za broń, sam będę twoim generałem, sędzią i nagradzającym każdą twoją cnotę na polu."

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Jerzego Waszyngtona

1783 Mowa rezygnacyjna

Aby pojąć prawdziwą moc rezygnacji Jerzego Waszyngtona ze stanowiska głównodowodzącego armii amerykańskiej (znanej wówczas jako Armia Kontynentalna) 23 grudnia 1783 r., Trzeba wyjść poza same słowa i docenić kontekst. Generał Washington nie był w żaden sposób zobowiązany do rezygnacji z pełnionej funkcji, ale uczynił to chętnie, a nawet chętnie, tak jak później odmówił trzeciej kadencji prezydenta kraju, ustanawiając precedens honorowany w latach czterdziestych XX wieku, a następnie zapisany w prawie. Pomimo tego, że był najpotężniejszym człowiekiem w raczkującej amerykańskiej armii, a potem stał się najpotężniejszym człowiekiem w Ameryce, stateczny i pokorny Waszyngton nigdy nie był głodny władzy; po prostu był najlepszym człowiekiem do tej pracy.

Nawet w swoim ostatnim przemówieniu jako przywódcy narodowych sił zbrojnych Waszyngton mówił o Ameryce, a nie o sobie:

„Zadowolony z potwierdzenia naszej Niepodległości i Suwerenności oraz zadowolony z możliwości, jaką Stany Zjednoczone stały się szanowanym Narodem, z satysfakcją rezygnuję z Nominacji, którą przyjąłem z nieufnością. niepewność co do moich zdolności do wykonania tak żmudnego zadania, które jednak zostało wyparte przez wiarę w słuszność naszej sprawy, wsparcie Najwyższej Siły Związku i patronat Nieba.”

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Abraham Lincoln

Adres Gettysburga z 1863 roku

Jest powód, dla którego wielu ludzi uważa Adres Gettysburga za najlepsze przemówienie w historii Ameryki: prawdopodobnie tak jest. W zaledwie 275 słowach 19 listopada 1863 roku, niedaleko Gettysburga w Pensylwanii, prezydent Abraham Lincoln zdołał wyrazić następujące uczucia:

1. Ameryka jest miejscem i koncepcją, o którą warto walczyć.
2. Walka jest okropna, ale przegrana jest gorsza.
3. Nie mamy zamiaru przegrać.

Jak na ironię, jedna linijka wypowiedzi Lincolna okazała się śmiesznie niedokładna. W połowie przemówienia pokornie powiedział: „Świat niewiele zauważy, ani długo nie będzie pamiętać, co tu mówimy”. W rzeczywistości świat nigdy nie zapomni jego krótkiego, błyszczącego przemówienia.

„W szerszym sensie nie możemy poświęcić, nie możemy poświęcić - nie możemy uświęcić - tej ziemi. Odważni ludzie, żyjący i umarli, którzy tu walczyli, poświęcili to znacznie ponad naszą biedną moc dodawania lub pomniejszania…

„To raczej do nas, żyjących, należy poświęcenie się tutaj niedokończonej pracy, którą ci, którzy tu walczyli, do tej pory tak szlachetnie posunęli się naprzód. To raczej my jesteśmy tutaj oddani wielkiemu zadaniu, które stoi przed nami; że od tych czcigodnych zmarłych bierzemy większe oddanie sprawie, dla której oni tutaj oddali ostatnią pełną miarę oddania; że tutaj stanowczo postanawiamy, że ci zmarli nie umrą na próżno; że ten naród, pod władzą Boga, narodzi się na nowo w wolności, a rządy ludu, przez lud, za lud, nie zginą z ziemi”.

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Wódz Joseph

1877 Mowa kapitulacji

5 października 1877 r. Przywódca plemienia Nez Perce, Joseph, wygłosił krótkie, zaimprowizowane i bolesne przemówienie, które wielu uważa za ostatnią śmierć na drodze życia rdzennych Amerykanów. Wódz Joseph, przejęty przez armię Stanów Zjednoczonych podczas desperackiego wielotygodniowego odwrotu w kierunku Kanady, poddał się generałowi Howardowi z ponurą, poruszającą wiadomością:

„Jestem zmęczony walką. Nasi wodzowie zginęli. Looking Glass nie żyje. Toohoolhoolzote nie żyje. Wszyscy starzy ludzie nie żyją. To młodzi ludzie mówią „tak” lub „nie”. Ten, który prowadził młodych mężczyzn [Olikut], nie żyje. Jest zimno i nie mamy koców. Małe dzieci zamarzają na śmierć. Moi ludzie, niektórzy z nich, uciekli na wzgórza i nie mają koców ani jedzenia. Nikt nie wie, gdzie są - być może zamarzają na śmierć. Chcę mieć czas, aby poszukać swoich dzieci i zobaczyć, ile z nich uda mi się znaleźć. Może znajdę ich wśród umarłych. Posłuchajcie mnie, moi wodzowie! Jestem zmęczony. Moje serce jest chore i smutne. Z miejsca, w którym teraz stoi słońce, nie będę już walczył na zawsze."

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Lou Gehrig

Przemówienie „Luckiest Man” z 1939 roku

Nikt nie chce śmiertelnej choroby nazwanej ich imieniem, ale tak właśnie stało się z legendą baseballu Lou Gehrigiem, który zmarł w wieku 37 lat po krótkiej walce z ALS. Po oszałamiającej karierze, w której gracz Hall of Fame zdobył wiele najważniejszych wyróżnień i nagród baseballowych, Gehrig wygłosił jedno z najbardziej wzruszających przemówień XX wieku, w którym pocieszał tych, którzy opłakiwali jego chorobę, nawet gdy jego zdrowie się rozpadało.

Zasadniczo powiedział ludziom, aby nie martwili się o jednego umierającego człowieka, ale zamiast tego świętowali całe życie, które ma do zaoferowania. Następnie wymienił wszystkie wspaniałe rzeczy w swoim życiu. W ten sposób przyniósł pocieszenie wielu i stworzył wzór bezinteresowności. Gehrig wygłosił to krótkie przemówienie w Dzień Niepodległości 1939 na stadionie Yankee.

„Fani, przez ostatnie dwa tygodnie czytaliście o złej przerwie. Jednak dziś uważam się za najszczęśliwszego człowieka na ziemi. Jestem w parkach piłkarskich od 17 lat i nigdy nie otrzymałem niczego poza życzliwością i zachętą od was, fanów…

„Więc kończę stwierdzenie, że mogłem mieć ciężką przerwę, ale mam bardzo dużo powodów do życia”.

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Winston Churchill

Przemówienie „Będziemy walczyć na plażach” z 1940 r

Winston Churchill wygłosił za swoich czasów wiele znakomitych przemówień, w tym przemówienie z 1946 r., W którym stworzono termin „żelazna kurtyna”, aby opisać granicę niedawnego sojusznika Wielkiej Brytanii, Związku Radzieckiego, oraz przemówienie z 1940 r., W którym chwalił bohaterstwo brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych. wypowiedział zdanie: „Nigdy tak wiele nie było winne tak wielu tak niewielu”.

Ale to jego odważne i dodające otuchy przemówienie wygłoszone 4 czerwca 1940 r. W Izbie Gmin parlamentu brytyjskiego - powszechnie określane jako „Będziemy walczyć na plażach” - było najlepszym przykładem słynnego przywódcy. To było coś więcej niż tylko słowa - to była obietnica dla jego narodu, że wszyscy walczą całym sercem razem, a atakowanie Brytyjczyków było kiepskim pomysłem na czele państw Osi.

„Dojdziemy do końca, będziemy walczyć we Francji, będziemy walczyć na morzach i oceanach, będziemy walczyć z rosnącą pewnością siebie i siłą w powietrzu, będziemy bronić naszej wyspy, bez względu na koszty, będziemy będziemy walczyć na plażach, będziemy walczyć na lądowiskach, będziemy walczyć na polach i ulicach, będziemy walczyć na wzgórzach; nigdy się nie poddamy."

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

John F. Kennedy

Przemówienie inauguracyjne 1961

Większość zwięzłego przemówienia inauguracyjnego prezydenta Kennedy'ego, wygłoszonego 20 stycznia 1961 r., Obejmującego 1366 słów, było dobrze napisanych i znaczących, ale jak to często bywa, jego przemówienie przetrwało próbę czasu dzięki jednemu doskonałemu zwrotowi. W przemówieniu pełnym nadziei i tragicznych ostrzeżeń („Człowiek ma w swoich rękach moc zniesienia wszelkich form ludzkiej biedy i wszelkich form życia”, to ostatnie jest wyraźnym odniesieniem do broni atomowej), skierował bezpośredni apel do Amerykanów wszędzie, aby stanąć w obronie swojego kraju. Znasz linię:

„I tak, moi rodacy, Amerykanie: nie pytajcie, co wasz kraj może dla was zrobić - pytajcie, co możecie zrobić dla swojego kraju. Moi współobywatele świata: nie pytajcie, co Ameryka zrobi dla was, ale co razem możemy zrobić dla wolności człowieka”.

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Barack Obama

Przemówienie przewodnie na Narodowej Konwencji Demokratów w 2004 roku

Kiedy nasz przyszły prezydent, wówczas kandydat do Senatu USA w Illinois, Barack Obam wygłosił 17-minutowe przemówienie wieczorem 27 lipca 2004 r. Na Narodowej Konwencji Demokratów, popierając kandydata na prezydenta Johna Kerry'ego, osobistą trajektorię jednego człowieka i historię cały naród zmienił się dramatycznie. Będąc już obiecującym politykiem, który zyskuje na popularności w swoim rodzinnym stanie Illinois, główne przemówienie Obamy tego wieczoru przekształciło go w postać narodową i utorowało drogę do jego podróży do zostania pierwszym kolorowym POTUSEM. Co takiego było w przemówieniu, które tak poruszyło kraj?

Częściowo był to po prostu znakomity tekst, z którym większość Obam poradził sobie sam. Ale było to również przesłanie przemówienia, które przemawiało do „niezachwianej wiary w możliwości tego narodu”. Krótko mówiąc, Obam przypomniał nam, kim mieliśmy być obywatelami tego narodu. I przez chwilę, wielu z nas go słyszało.

„Nie ma liberalnej i konserwatywnej Ameryki; są Stany Zjednoczone Ameryki. Nie ma czarnych Amerykanów i białych Amerykanów, Ameryki Łacińskiej i Azji; są Stany Zjednoczone Ameryki…

„Jesteśmy jednym narodem, wszyscy przysięgamy wierność gwiazdom i pasom, wszyscy bronimy Stanów Zjednoczonych Ameryki. W końcu o to chodzi w tych wyborach. Czy uczestniczymy w polityce cynizmu, czy też w polityce nadziei?”

Przeczytaj całe przemówienie tutaj

Aby uzyskać więcej inspiracji, sprawdź te słynne ostatnie słowa od złych ludzi historii lub niektóre z naszych ulubionych męskich cytatów wszechczasów.